Metal işçisi: Zamlı ücretimle daha az avro alabiliyorum

Esenyurt’tan bir metal işçisi

Bizim çalıştığımız metal fabrikaları döviz üzerinden kâr elde ediyor fakat bize maaşlarımızı TL olarak veriyor. Onlar her sene ürünlerine zam yaparken, biz TL değer kaybettiği için zam almış görünüyor olduğumuz halde daha düşük maaşa çalışıyoruz. Geçen seneki maaşımla 312 avro alıyorken yeni maaşla 299 avro alabiliyorum. Fabrika yıllık ciro yaparken işçiler sefalet içinde yaşamaya çalışıyor. Bize layık görülen bu. Aslında en güzeli döviz üzerinden maaş almak. Benim evim kira, ben fazla mesai yapmadan aldığım para ile evimi geçindiremiyorsam burada bir sıkıntı var demektir. Ciddi bir gelir adaletsizliği var. 7 yıldır aynı şirketteyim, aldığım para beni mutlu etmiyor. Bu da benim iş konusunda olsun gerek yaşantımda olsun hayal kırıklığına uğratıyor. İnsanca yaşamak, hak ettiğimiz değeri görmek istiyoruz. Emeğimizin karşılığını istiyoruz. Bunu istemek ayıp değil.

Kazandırdığımızdan payımızı istiyoruz

Esenyurt’tan bir metal işçisi

Merhabalar. Neredeyse bir senedir bir metal fabrikasında çalışıyorum.

Fabrikamız ihracat yapan bir şirket. İhracattaki payı ve her sene artırdığı üretim kapasitesiyle övünüyor. Sanki bu değerler uzaydan hediye olarak gönderilmiş gibi... Bu değerleri üreten biz işçilerin ise aldığı hiçbir karşılık yok. Asgari ücretle kira, fatura, mutfak giderleri arasında eziliyoruz. Sanki bu değerleri biz üretmemişiz de şirketin daha fazla büyümesine, gelişmesine engel oluyormuşuz gibi düşük ücretlerle cezalandırılıyoruz.

Bunun için anayasal hakkımızı kullanarak sendika etrafında birleşip sesimizi çıkarmaya çalışan arkadaşlarımız oldu. Bu arkadaşlarımız açık bir biçimde sendika ile yakınlaştıkları için işten çıkarıldılar. Başka bir işyerinde hukuksuz işten çıkarmalara karşı çıkan arkadaşlarımız bizim fabrikamızda çalışmaya başladıktan kısa bir süre sonra, tehlikeli bulundukları için işten çıkarıldılar.

Yani kısacası, şirketin sosyal medyada öve öve bitiremediği üretim kapasitesinin, artan kârın, ihracat başarılarının ardında düşük ücretle, fazla mesaiyle çalıştırılan, anayasal haklarını kullanarak sendikalı olmalarına izin verilmeyen “değerli” çalışanlar var. İşveren birleştiğimizde bize hak ettiğimizi vermek zorunda kalacağını bildiği için bu kadar baskı yapıyor. Bu yüzden hak ettiğimiz değeri görmek için bir araya gelmenin yollarını bulmalıyız diye düşünüyorum.