Sıra beklemekten ibaret bir üniversite hayatı

Kocaeli Üniversitesi hazırlık öğrencisi

Üniversitenin ilk haftasını geride bıraktık. Liseden sonra üniversiteye alışmak biraz zaman gerektirecek. Çünkü benim için üniversite sürekli bir şeylere ulaşmak için sıra beklemekten ibaret. Okul kartı alınacak sıraya gir, otobüs için kart alınacak sıra bekle, kitap alınacak sıra bekle...

SIKIŞIK OTOBÜSLER, GEÇ KALINAN DERSLER

Ben sizinle ilk haftamı paylaşmak istiyorum. Yaşadıklarımı anlattığımda okuldaki hocalardan hep aynı tepkiyi aldım “ilk hafta sistem oturana kadar böyle olur.” Ama bizim okulumuzda hazırlık, ilk olarak bu sene olmuyor ki. Yıllardır belli başlı bölümlerde zorunlu hazırlık var ve sınavı geçemeyenler bu hazırlığı okumak zorunda. Yaşadığımız en büyük problemlerden biri de ulaşım problemi. Kaldığım yurt ana kampüste ancak okul başka bir yerde. Sadece ben değil belki de yüzlerce hazırlık öğrencisi ana kampüsten hazırlık binasına gidiyor, gidebilirsek tabii. Otobüsler asla yeterli olmuyor. Sıkış tepiş otobüslerde bir buçuk saate yakın yolculuk yapmak zorunda kalıyoruz. Şanslıysanız oturabilirsiniz ama ben bugüne kadar hiç oturamadım. Bu kadar uzun sürmesinin sebebi ilk duraktan ineceğimiz yere kadar yaklaşık 70-80 durak olması. Bir otobüs neden o kadar durakta durur hiç anlayamadım. Bu uzun süreli yolcuğun sonu ilk derse geç kalmak ve hazırlıkta devamsızlıktan kalma. Bazı hocalar, bu sorunları bilmesine rağmen derse 10 dakikadan fazla geç kalınca almıyor ve yok yazılıyoruz. Bu durumu sadece bizim görmediğimizi otobüste bir kadının “yazık bu gençlere hem sıkışık otobüsteler hem de derse geç kalıyorlar” diye bizim lafımıza atlamasından anladım. Yani biz okula ulaşmak için uzun ve sıkışık yolculuklar yapıyoruz, üstüne bir de otobüs yüzünden geç kalınca yok yazılıyoruz.

HEM PARAMIZDAN HEM DE ZAMANIMIZDAN OLUYORUZ

Devamsızlıktan kalma dedik ama bir de kitaplar var. Ben geçen sene okuyanlardan kitap bulabilirim diye düşünerek araştırmıştım ama kitapları değiştirmişler. Hemen hemen herkes orijinal kitap almak zorunda kaldı. Aslında okul yönetimi, bizi bu kitabı almaya zorlamadı. Sadece şöyle bir durum var, kitap bir siteye yönlendiriyor. Oradan ödevler, alıştırmalar yapılıyor. Burada yaptığımız şeylerden aldığımız puanın yüzde 5’i de kur bitirme puanını etkileyecek. Eğer kitabın yoksa yani o siteye giremezsen yüzde 5 gelecek puanın, sıfır gelecek. Sizce bu kitabı almak zorunlu mu değil mi? Zorunlu kaldığımız bir durum yaratıp zorunlu değil diyorlar. Ben de sıfır almamak için kitabı almak zorunda kaldım. Bu hafta hem zamanımdan hem de paramdan oldum. Herkes birbiriyle yeni tanıştığı için ne yapacağımızı biz de çok bilemedik. Ben sadece kendi yaşadıklarımı anlattım. Aslında herkes aynı şeyleri yaşıyor, sürekli şikâyet ediyoruz sadece. Şikâyet etmemize, hocalara söylememize rağmen bu yaşadıklarımız ilk haftada değişmedi. İkinci hafta ve sonrasında değişmesi zorunlu olan şeyler bunlar.