‘Çocuk İşçiliğini Yeniden Düşünmek’ toplantısı gerçekleşti

Çocuk Hakları Merkezinin Molacnast ve Friedrich Ebert Stiftung ile birlikte düzenlediği “Çocuk İşçiliğini Yeniden Düşünmek: Çocuk İşçi Örgütlenmeleri” başlıklı toplantıda “Latin Amerika Örnekleri” konuşuldu. Öğrenci, gazeteci ve doktorların katıldığı toplantıda çocuk emeği sömürüsü, çalışan çocukların hakları ve örgütlenme mücadeleleri konuşuldu. Toplantıda Bolivya, Peru, Venezuela ve Paraguay’dan konuşan çocuk işçiler çalışma durumlarını, sorunlarını ve taleplerini anlattı.

Peru’daki çocuk işçiliğini anlatan Esmeralda “Uluslararası Çalışma Örgütü (İLO) çocukların çalıştırılmaması gerektiğini, tehlikeli olduğunu söyledi. Ben bütün yaşamım boyunca çalıştım. Dikiş, kaynak yapma gibi becerilerim var ama çalışmam hâlâ yasak. Yasalarda tutarsızlıklar var” dedi. Çocuk işçiliğine dair yayınlanan ülkesinde yayınlanan kararnameyi de eleştiren Esmeralda, “Bakanla konuşurken de netleşmesi gereken durumları söyledik ve önerilerimizi sunduk. Kararname istediğimiz gibi olmadı. Daha doğrusu hiçbir şey düzeltilmedi. Biz hareket olarak bu kararnameyi tanımıyoruz” diye konuştu.

Venezuela’dan konuşan ve Molacnast üyesi Fabrizio, “Çalışan Çocuklar ve Ergenler Venezuela Örgütünde görev alıyorum. Okulda yiyecek ve sanat ürünleri satarak gelir elde ediyorum. Pandemide sıkıntı yaşadım. Şu an ev işlerine yardım ederek geçimimi sağlıyorum. Pandemide online eğitim vardı ama herkes kolaylıkla internete ulaşım sağlayamıyordu” diyerek kendi koşullarını anlattı. Çalışan çocuklara ve ergenlere karşı önyargılar olduğunu ifade eden Fabrizio, “Polis bir çocuğun çalıştığını görürse işlem başlatıyor. Oysa biz çalışmak zorundayız. Ailelerimize destek olmak zorundayız, çünkü Venezuela’da kriz var” dedi.

TÜRKİYE'DE ÇALIŞAN ÇOCUKLAR

Türkiye’deki çocuk işçiliğine değinen Alper Yalçın ise Türkiye’de görüştüğü çalışan çocuk ve ergenlere dair izlenimlerini şöyle anlattı: “Çocuklar örgütlenememiş olmanın çocuklara daha fazla zarar verdiğini düşünüyorlar. Örgütlenmek kelimesini duymayanlar, sendikaları bilmeyenler dahi var. Çocukların yarısı ‘Örgütlensek de bir şey fark etmez o yüzden istemezdim’ derken diğer yarısı ‘Örgütlenmeyi isterdim, böylelikle haklarımı bilirdim’ diyor. Sendika gibi bir oluşumu çocukların neredeyse hiçbiri duymamıştı. Daha önce greve giden birkaç çocukla görüştüğümde birlikte greve çıkmanın ne kadar gururlandırıcı olduğunu söylediler.” (İstanbul/EVRENSEL)