Aklımda tek düşünce: “Nereden kıssam kâr”

Genç bir metal işçisi

Sincan/Ankara

Ben Sincan’daki organize sanayi bölgesinde çalışan, liseden henüz mezun olmuş bir işçiyim.Genç Hayat’ın bir önceki sayısında İMES’teki genç işçilerle yapılan anketin sonucunu anlatan yazıyı okudum ve genç işçilerin yaşamını oldukça iyi özetlediğini düşündüm. Kendimden örnek verecek olursam ben haftanın altı günü çalışıyorum. Şu anki işimi bulmadan önce yaklaşık iki aygibi uzun bir iş arama sürecim oldu. Günde en az bir iş yerine başvuru yapma hedefim vardı.Borçların, geçim sıkıntısının içinde bir de işsizlikle baş etmek de zor. Zaten kredi kartı borcum olduğu için dışarı çıkmak da istemiyorum çünkü dışarı çıkınca ister istemez çok para harcanıyor. O yüzden çalışmadığım vakitleri evde dinlenerek geçiriyorum. Arkadaşlarımla son üç ayın içinde bir kere oturdum, onda da ek bir harcama tabii ki yapamadık. Yaptığımız en pahalı aktivite cips ve kola alarak bir parkta çene çalmaktı. Baktığımızda bu da çok bir harcama değil ama 20TL’denfazla tutuyor.

BU KIŞ ODAMDA DOĞAL GAZI AÇMAYI PLANLAMIYORUM

Genelde senede sadece bir iki kere kez Marvel filmine gidiyorum, onun dışında film izlemek istersem interneti tercih ediyorum. Hâl böyle olunca Sincan dışına hiç çıkmıyorum. Sincan, Ankara’nın merkezi olarak bilinen Kızılay’a en az bir saat mesafede. Sözde Ankara’da yaşıyorum ama Kızılay’a bile gittiğim yok. Şimdi günde sekiz saat çalışıyorum, yemekleri iş yerimde yiyorum ki evde olabildiğince daha az masraf çıkarayım. Aile evinde yaşıyorum ama aile evi de olsa doğal gaz, elektrik, su faturalarına bir de gıda masrafları eklenince “Nereden kısarsak kâr” gözüyle bakıyoruz. O nedenle bu kış odamda doğal gazı açmamayı, onun yerinesıkı giyinmeyi planlıyorum. Kısacası benim durumum da genç işçilerin içinde bulunduğu zorlukları yansıtıyor, ben de kısaca kendi yaşantımı sizinle paylaşmak istedim.