Metal işçisi: İyi ki Evrensel var
"Biz yanında olmalıyız ki Evrensel şimdi olduğundan çok daha güçlü çıkabilsin yarınlara. İyi ki Evrensel gazetesi var."
Fotoğraf: Metin Ekinci
Kocaeli Derince’den bir metal işçisi
Geçtiğimiz pazar günü İstanbul'da Evrensel ile dayanışma şenliğine katıldım. Kocaeli’den bir metal işçisi olarak yola koyuldum. Yolda giderken otobüste benim gibi gençlerin coşkusu, sohbetleri zaten ilk anda iyi ki dedirtmişti bana. Sonrasında salona geldiğimizde orda da sloganların sustuğu bir boşluk dahi olmadı.
Salondaki herkes oldukça coşkuluydu. Herkes hem sloganlara hem şarkılara, halaylara eşlik ediyordu. Evrensel’in susmayacağını, susturulamayacağını herkese duyurmak isteyen bir kalabalıktı.
"Evrensel susturulamaz" diye haykırdıkça birbirimizden güç aldık.
Sanatçılardan Apolas Lermi "Mektup" şarkısını söylediğinde benim de aklıma yaşadıklarımızı gazeteye her zaman yaptığımız gibi mektup olarak yazmak geldi. Şarkı da diyor ki “Mektup yazdum kış idi, kalemum gümuş idi. Okuyan incinmesun, yureğum yanmiş idi.”
"İŞÇİNİN KALEMİ GÜMÜŞ OLUYOR"
Evrensel sayesinde sıradan bir işçinin kalemi gümüş oluyor. Değer kazanıyor. Sesi başka seslere, mücadelelere uzanıyor.
Evrensel sayesinde bizim mücadelemiz başlıyor ya da sonuç buluyor. Yine Evrensel’in gümüş yaptığı kalemler sayesinde öğreniyoruz nerede ne olmuş, hangi işçinin emekçinin hakkı yenmiş.
Bu mektubu sadece yaşadıklarımı anlatmak için değil aynı zamanda Evrensel’le dayanışmanın ne kadar kıymetli olduğunu bir kez daha söylemek için yazdım. Bizim gibi emeğinin hakkını almak için alın teri döken, patronlarının iki dudağı, sendikacıların işgüzarlıkları arasında kalmasına rağmen yine de direnen işçilerin varlığından haberdar olmamız da Evrensel sayesinde. Biz yanında olmalıyız ki Evrensel şimdi olduğundan çok daha güçlü çıkabilsin yarınlara.
İyi ki Evrensel gazetesi var.
Evrensel'i Takip Et