Karınca yuvası…5 gün sürecek dosyamızda, madenin tarihi, özelleştirme süreçleri ve kazma sallayan madencilerin anlatımları yer alıyor.
SUNU: DELİK DEŞİK BİR DEVLET KURUMU: TTK
Hazırlayan: Hilal Tok
Türkiye Taşkömürü Kurumunun (TTK) Amasra Müessesesinde 42 işçinin ölümünün ardından kurumun adım adım özelleştirmeye gittiği, bu nedenle de madenlerden, madenlerdeki iş güvenliğinden, teknolojik gelişmeler ve denetimden el çekildiği defalarca hem işçiler hem de alanın uzmanları tarafından dile getirildi. TTK’ye bağlı olarak 1983 yılında kurulan Armutçuk, Kozlu, Üzülmez, Karadon ve Amasra Taşkömürü İşletme Müesseselerine ait sahaların dünden bugüne özel şirketlere, taşerona ve kaçak ocaklara açılması, işçilerin kaderinin de bu düzene göre biçim alarak güvencesizleşmesi bu sözleri doğrular nitelikte.
Yıldan yıla işçi sayısının azaltılarak kamu madenciliğinin atıllaştırıldığı, artan özel ocaklarla ve denetimsizliklerle iş cinayetlerinin çoğaldığı bu tabloda, TTK işçileri ve özel ocaklarda çalışan işçileri dinledik. Özelleştirmeye giden yolda işçiler neler yaşıyor, özelleştirilen ocaklarda durum ne, adım adım kamu madenlerden nasıl elini çekti, bu durum işçileri ve kömür madenciliğini nasıl etkiledi, özelleştirme karşısında işçi ne istiyor, devlet ne yapıyor sorularına yanıt aradık. Zonguldak havzasında Uzun Mehmet’in kömür taşını buluşundan bu yana kuyulardan yer altına yol açan birlerce işçi, adeta karınca yuvası gibi toprağın her yanını oydu. Delik deşik yer altında binlerce can gitti, defalarca hak mücadelesi verildi, bu karınca yuvaları yıllarca ekmek kapısı oldu Zonguldaklıya. 5 günlük dosyamızda karınca yuvalarında ekmeğini kazanan madencilerin sesine yer veriyoruz.
