Yaşamak! İyi de nasıl?
“Ben ne yapabilirim ki?” diyebilirsiniz. Evet, tek başımıza bir şey yapamayız ama “biz” olursak bir şeyleri değiştirebiliriz, yan yana geldiğimizde başarabiliriz.
Fotoğraf: Pixabay
Turgut Özal Anadolu Lisesi öğrencisi
Tuzla/İstanbul
Bugün biraz ses olmak, biraz anlaşılmak için bu yazıyı yazmaya masamın başına oturdum. Gündem olan konulardan bir tanesi de asgari ücret. Peki, önce size sorayım, sizce yeni asgari ücret meblağ olarak yeterli mi? Birçoğunuzun “hayır” cevabını verdiğini masamın başından bile duyabiliyorum. E, ne yapalım artık, tek odalı evimizde battaniyemize sarılırken porsiyonları küçültmeye devam ederiz. Yaşıyoruz sonuçta, nefes alıyorsak yeterli değil midir? Buna da şükür diyelim. Ama yine de yaşamak kavramını açmak istiyorum. Yaşamak sadece nefes alıp vermek değildir!
Mesela sevdiklerine düşünmeden bir hediye alabilmek, aylar öncesinden para biriktirmeden sinema, tiyatro, sergi, konser vb. etkinliklere haftada bir katılabilmek, tek kaygısı “Acaba kırmızı olan mı yoksa turuncu olan mı?” olan bir alışveriş… Yılda bir iki kez tatil, bir iki hobi… Ya da hiç düşünmeden kırtasiye alışverişi yapabilmek mesela, dershaneye yazılabilmek… Gelecekte saatlerce çalışıp sonucunda düşük ücret alıp sürüneceğini hatırlayarak okuma isteğinin yok olmaması veya. İşte bunlar kaliteli yaşam. Oysa nefes alırken bile cebimizden para çıkıyor. Liseli öğrenciler okumak istemiyor, ülkesini terk etmeyi düşünen bir neslin sebebi olmak çok ağır.
“BİZ” OLABİLMELİYİZ
Bir şekilde kabullenmemiz gerekiyor, kimilerinin beğenmediği bu nesil bu ülkenin öyle ya da böyle geleceği. Oysa bu düzenle, bu eğitim sistemiyle, ekonomiyle ne kadar sağlıklı bireyler kazandırabiliriz ki bu topluma? Ekonomi yüzünden bozulan aile düzenleri ve bunun getirdiği fiziksel-psikolojik şiddet, yine psikolojik sorunlar; kaygı, üzüntü, bıkkınlık, hissizleşme… Peki ne yapmalıyız? “Ya güldürme bizi ben ne yapabilirim ki evimde?” diyebilirsiniz. Evet, çok doğru, tek başımıza bir şey yapamayız ama sen, o, yanındaki, onun yanındaki, hep birlikte… Evet, “biz” olursak ancak bir şeyler yapabiliriz. Mesela bu satırları okuyup geçersek bir şey olmaz ama yanımızdakiyle paylaşırsak bir çözüm üretebiliriz. Ve ancak “biz” olduğumuzda başarabiliriz.
Bahçeli’den Kürtlere: Rojava ile arana ‘mesafe’ koy!
Cihatçı saldırının yol işaretleri ve Halep'te kesişen yollar
Esad’la görüşüp anlaşma mı, kavga mı? Hangisi?
Savaşa ve yoksulluğa karşı ittifak
Haberin telifi meselesi
Vali beyden telefon var!
“Solculuk / zor yolculuk”: İhsan Yılmazşamlı
