250 liralık ayakkabı fişiyle ayakkabı alabilen var mı?

Polinas işçileri
Manisa

Polinas işçileri olarak, çalışma koşulları ve ücretlerimizle alakalı birçok sıkıntımız var. Son asgari ücret zammından bir dakika öncesine kadar en düşük ücretimiz asgari ücretin yüzde 40 üzerindeydi. Şimdi ise bütün ücretlerimiz asgari ücret düzeyinde. Yani net kaybımız en az yüzde 40. Fakirleştik, hakkımız gasbedildi. Asgari ücret zammı açıklandıktan sonra bütün temel giderlere zam yapılmışken neden bizim ücretlerimiz aynı düzeyde kaldı? Bir kilo kıyma 160 lira iken 220 lira oldu. Zamdan önce 150 liraya aldığımız peynir, en az 200 lira.

Fabrikamız bize 250 liralık ayakkabı fişi verdi. 250 liraya ayakkabı nereden alınabilir, soruyoruz. İşçi arkadaşlar, hanginiz 250 liralık ayakkabı fişiyle çocuğunuza bir çift ayakkabı alabildiniz? Bu, emekçinin aklıyla alay etmekten başka nedir?

Polinas kurulduğundan beri promosyonlarımızı alamıyoruz. Bugün, yan sanayi fabrikalarda bile işçiler promosyonlarını alabilirken bizim promosyonlarımız yıllardır nerede? Vardiyalarımız düzensiz. Sabaha karşı 04.30’da işten çıkıyoruz. Uyku düzenimiz, sağlığımız alt üst oldu. Neden? Çünkü yüzde 12 gece primimizi vermemek için böyle yollara başvuruyorlar. Üç-dört ay öncesine kadar yemekhaneden ikinci tabağımızı alabiliyorduk. Şimdiyse “Tasarruf ediyoruz” diyerek bir tabak fazla yemeği dahi vermiyorlar.

Sendikamızı da (Öz Petrol-İş) temsilcilerimizi de biz seçemiyoruz. Temsilcilerimizi işveren atıyor. Temsilcimize taleplerimizi ilettiğimizde “Sanayinin en iyi zammını aldık, daha ne istiyorsunuz” diyorlar. Asgari ücret mi sanayinin en iyi zammı? Başka sendikanın adını bile andığımızda hemen yöneticiler tarafından odaya çekiliyoruz. Tehdit ediliyoruz. Bu sebepten işten atılan arkadaşlarımız var.

Geçtiğimiz sene Polinas üretim rekorları kırdı. Böyle bir senenin sonunda, işçi hak kaybı yaşıyorsa şunu sormak hakkımız: Daha ne yapalım? Şu an Manisa Organize Sanayi Bölgesinin en düşük ücreti alan sendikalı fabrikasıyız. Biz, altı ayda bir, bu kaderi yaşamak zorunda mıyız?

Buradan Polinas’taki işçi kardeşlerimize sesleniyoruz: Çocuklarımızın istediği oyuncağı bile alamıyorsak burada suç işçilerin değil, işçinin emeğini sömürendedir. Suçu kendimizde değil, haklarımızı elimizden alanlarda arayalım ve birlik olalım. Bize yöneltilen bütün tehditler, biz ayrı durup ses çıkarmadıkça her gün daha güçlenir ve beklersek kaybetmenin sonu gelmez. Birlik olduğumuzda istediğimiz sadece insanca yaşam, hakkımız olan. Gelin hep beraber diğer fabrikalarda verilen ara zam için bizler de mücadele edelim. Birçok diğer fabrikanın, Schneider’in, Ferrero’nun, PepsiCo’nun ücretleri ile bizim aramızda uçurum var.

Polinas işçileri olarak, işverenden taleplerimiz:

1. Bu sendika temsilcileri bizim taleplerimizi ve fikrimizi yansıtmıyor. Kendi temsilcilerimizi kendimiz seçmek istiyoruz. Bu vesileyle toplu sözleşmemizi kendimiz belirlemek, sürece müdahil olmak istiyoruz.
2. Anayasal hakkımız olan sendika seçme hakkımız baskı altında. Diğer sendikaların adı dahi geçtiğinde baskıya maruz kalıyoruz. Anayasadan kaynaklanan sendika seçme hakkımızın tanınmasını istiyoruz.
3. Yemeklerde ikinci tabak ana yemek hakkımızı geri istiyoruz.
4. Bütün banka promosyonları işçilerin hakkıdır. Promosyonların işçilere ödenmesini istiyoruz.
5. Fabrikamızda eşit işe eşit ücret uygulamasının hayata geçmesini istiyoruz.
6. Yıllık izinlerimizi fabrikanın ihtiyacı olduğu zamanlarda değil, kendi istediğimiz zamanlarda kullanmak istiyoruz.
7. En düşük net işçi ücretinin asgari ücretin en az yüzde 40 fazlası düzeyine çekilmesini istiyoruz.

Taleplerimizin büyük çoğunluğu, bundan iki ay öncesine kadar elimizde olanlardı. İki ay öncesinin koşulları için bile birlikte mücadele etmekten başka şansımız yok. Yüzde 15’lik enflasyon zammıyla asgari ücrete köle olduk. Enflasyonun yüzde 15 olduğuna inananınız var mı?

Taleplerimiz karşılanmazsa, kendi göbeğimizi kendimiz kesmeye ve hakkımızın gasbedilmesine seyirci kalan bu sendikadan da istifa etmeye kararlıyız.