Nereye kadar gidecek böyle?

Umut

Lise son sınıf öğrencisi

Elazığ

Her şeye acayip düzeyde zam geldi. Dershaneye gitmek istesen dershaneler 17-18 bin TL, bir test kitabı almak istesen en kötü konuları tam kapsamayan bir test kitabı 250-300 TL… Bu normal bir durum değil.

Kardeşim ilkokula yeni başladı. Onun kalem, silgi gibi ihtiyaçlarını bile güçlükle karşılıyoruz. Bir kurşun kalem bile oldukça pahalı. Kardeşime aldığım 12’li kurşun kalem önceden 20 TL’yken 45 TL oldu. %125 zam... Asgari ücrete bir zam veriyorlarsa diğer ürünlere iki zam veriyorlar, doğal olarak karşılamamız çok güç oluyor. Yetişemiyoruz.

8500 TL bir kişi olsan sana yetebilecek bir para ama günümüzde bir çekirdek ailenin temel ihtiyaçlarını karşılamak için fazlasıyla yetersiz. Güncel ev kiraları 2500-3000 TL, elektrik ve doğalgaz zaten bildiğimiz gibi. Bize bu ay 900 küsür TL doğalgaz faturası geldi. Yalnızca 17-18 gün yakmamıza, evde yalnızca üç petek yanmasına ve kombinin en düşük ayarda olmasına rağmen bu düzeyde fahiş bir fatura geldi. Öte yandan normal şartlarda 20 TL harçlık almam gerekiyor ama babam bazen karşılayamıyor, okula parasız gidiyorum. Anlayacağınız, Bir ailenin asgari ücretle geçinmesi mümkün değil.

Sosyalleşmek adına yalnızca gittiğim spor salonuna para harcıyordum. Salonun aylık ücreti 250 TL’ydi, son zamlardan sonra 350 TL oldu. Giriş kart parasıyla beraber 400 lira ediyor. Artık spor salonuna da gidemiyorum. Gezebileceğim bir para zaten yok ortada, tamamen eve kapanmış durumdayım artık. Bir sigaram vardı oda 38 TL oldu. Şimdi tütüne günlük 11 lira veriyorum, bazen onu bile veremiyorum.

DEVLET EKONOMİK KRİZİ ÇÖZMELİ

Bizim bütün akrabalarımız Malatya’da. Pandemiden önce Elazığ’dan Malatya’ya gidiş 30 TL’ydi. İlk önce araç dolmadığı gerekçesiyle bilet fiyatı iki katına çıkarıldı, sonra ilçeden alınacak yolcu sayısını yarıya düşürdüler. Şimdi normalde 8-9 kişi bindiğimiz araca 5 kişi ancak binebiliyoruz ve 60 TL yol parası veriyoruz. Bunu işverenlerin yaptığı bir fırsatçılık olarak görüyorum. Bu ekonomik krizin suçlularının devlet ve sermaye olduğunu düşünüyorum. Aynı zamanda bu kriz, halkın değil devletin çözeceği bir problem. Bu konuda çalışmalar var ama acayip düzeyde yetersiz çalışmalar, her seçim zamanı sadece oy toplamak için yapılan işler. Oysa bu kriz artık çözülmeli.