Vicdanlar tertemiz, kullanmadıklarından!
Geniş bir alana yayılmış binlerce enkaza ulaşmak, kış koşullarında hele ki alınan deprem vergileri ile yapılan yolların da yarılması ile imkansıza yakın oldu...
Maraş | Fotoğraf: Aytuğ Can Sencar/AA
Ayhan AKYILDIZ
İstanbul
Tarihimizin en büyük yıkımlarından birini yaşadık 6 Şubat sabahında... Onlarca şehir, yüzlerce ilçe, belde, köy, kasaba... Bununla da kalmadı, yüzlerce kilometre uzaktaki ülkelerde hissedildi. Suriye, İsrail, Lübnan, Mısır, Kıbrıs... Oralarda da yapılar yıkıldı, kayıplar verildi, etkisi o kadar büyüktü ki İtalya’da tsunami alarmı bile geçildi...
Deprem büyüktü büyük olmasına, müdahalesi de hiç kolay değildi... Geniş bir alana yayılmış binlerce enkaza ulaşmak, kış koşullarında hele ki alınan deprem vergileri ile yapılan yolların da yarılması ile imkansıza yakın oldu...
Yaşadığımız coğrafya uyarılarını elinden geldiğince fazla yapmıştı. 1939/Erzincan, 1942/Tokat, 1943/Samsun, 1944/Bolu, 1953/Çanakkale, 1966/Muş, 1976/Van, 1999/Gölcük -Düzce, 2011/Van ve 2023/Kahramanmaraş... Yakın tarihimizin büyük sarsıntıları ve acıları oldu..
Sade vatandaş uzaktan izleyemezdi elbette, elinden geldiğince ulaşmaya çalıştı afet bölgesine... Bir can bir candır dedi... Kurtarabildiğimi kurtarır, kalanlara faydam olur, soğuk kış şartlarında ısıtabildiğimi ısıtır, doyurabildiğimi doyururum dedi... Kıyafet topladı, erzak topladı...
Sivil toplum kuruluşları, dernekler, vakıflar, arama kurtarma ekipleri, binlerce gönüllü çaresizce bekleyemezdi, olabildiğince koordine oldular. Bir can bir candır dediler. Depremzedelerin en acil ihtiyaçlarını karşılamaya çalıştılar. Kamyonlar, tırlar gönderdiler.
Toplumun her kesiminden müthiş bir dayanışma örneği sergilendi. Herkes gücünün yettiğince destek oldu. Bir can bir candır dediler. Yardım kampanyaları düzenlendiler.
Ancak!
Maalesef bir kez daha şahit olduk yetkili olanların çaresizliğine, beceriksizliğine. Asıl çaresiz olması gerekenler yukarıda saydıklarımdı aslında. Yine de yönetenler ve sorumlu olanlar hariç herkes üzerine düşen insanlık vazifesini bir şekilde yerine getirmeye çalıştı.
Tabii ki iktidar da elinden geleni yaptı. Özellikle fay hatları üzerine kurulmuş bu topraklarda depreme hazırlıksız olma konusunda çok başarılıydılar. Doğal afetin yaşandığı ilk saniye kusursuz planlarını uygulamaya koydular! Plan o kadar etkiliydi ki, kurtarma ekiplerinin bölgeye varması günler sürdü. Birçok enkaz alanına ulaşmak isteyenleri bile ulaştıramadılar. Haliyle binlerce insan, yardım dahi edilmeye çalışılmadan ölüme terk edildi.
Hiç mi bir şey yapmadılar peki?
Tabi ki yaptılar.
- Koordinasyon ve hızlı hareketi en sağlıklı yapabilecek asker gücünü sahaya göndermediler
