Sorumlusunu tanıyoruz hesabı birlikte soracağız!
Bunların bir sorumlusu var. Yitip giden her canın bir sorumlusu var. Küçücük çocukların gözlerindeki korkunun bir sorumlusu var. Ve herkes bunun hesabını sormak zorunda.
Elif
Şişli Anadolu Lisesi
İstanbul
Ben ve arkadaşlarım çevresindeki olaylara karşı duyarlı olan bir grup genciz. Ülkemiz, bizim yaşımız gereği tanık olamadığımız pek çok şey yaşadı. Bize aktarılan deneyimler, bu olayları yaşayanların unutmadıklarından öteye gitmedi. Ama anlatılanların azlığı, her yerde söylenen “Unutkan bir milletiz” sözünü doğrular nitelikte. Yaşananların tekrarlanmamasını dilerdik. Unutmak hiçbir facianın önüne geçmiyor. Ve bizim artık unutmamak zorunda olduğumuz tecrübelerimiz var. Ne yaparlarsa yapsınlar unutturamayacakları acılarımız var.
YAŞANANLARIN BİR SORUMLUSU VAR!
Karda kışta kapı kapı dolaşıp “Siz de depremzedelere yardım etmek ister misiniz?” diyerek erzak topladığımızı unutmayacağız mesela. Akşamları soğukta herkes evine gitmeye çalışırken o insanlara ihtiyaç listesinin olduğu broşürleri vermeye çalıştığımızı ama insanların zar zor geçindikleri için yardım etmeye ekonomik güçlerinin yetmediğini unutmayacağız. Kolilere yerleştirirken bile içimizin gittiği minicik bebek kıyafetlerinin o enkazların altında kurtarılmayı bekleyen sahipleri olduğunu unutmayacağız. Ve, en önemlisi, yıkılmış duvarların toprağı kazarken bile zorlandığımız kazmalarla kolayca parçalandığını unutmayacağız. Çünkü bunların bir sorumlusu var. Orada yitip giden her canın bir sorumlusu var. Küçücük çocukların gözlerindeki korkunun; annelerin, babaların, çocukların yardım çığlıklarının bir sorumlusu var. Kışın o sert soğuğunda evsiz kalan insanların bazen bir lokma ekmekle bazen o bile olmadan hayatta kalmaya çabalamasının bir sorumlusu var. Ve herkes bunun hesabını sormak zorunda. Din, dil, mezhep demeden herkes bunun hesabını sormak zorunda, çünkü temeli olmayan binalar yıkılırken insan ayırmadı. Gün hakkımızı arama günü. Ve hakkımızı ancak birlik olursak alabiliriz.
