Öğrenciler yalnızca kriz anlarında değil her zaman birlik içinde olmalı

Selin KURŞUN

İzmir Demokrasi Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencisi

İDÜ Tıp Fakültesi öğrencileri staj programındaki kadro eksikliği nedeniyle çok sayıda branşta eğitim alamadıkları için geçtiğimiz haftalar içerisinde hashtag kampanyası başlattı ve taleplerini içeren bir metin hazırladılar.* Talepleri için attıkları bu adım sayesinde karşılık alan öğrenciler açısından asıl önem arz eden şey, fakülte kapsamında 5 farklı dönemden öğrencilerin ortak hareket etmesi oldu. Dönem temsilcilerinin öğrencilerin taleplerini iletmesi, birbiriyle iletişim kurması ve yaşadıkları sorunun çözümü için bütün dönem öğrencilerinin ortak olması taleplerin karşılanacağının sözünü almalarını sağladı. Bundan önce öğrenciler sorunlarının çözümünü defalarca dile getirmişler ancak bir türlü idarenin adım atmasını sağlayamamışlardı.

Buradaki kritik noktalardan ilki verilen sözlerin tutulup tutulmayacağının garantisinin bizim ellerimizde olmasıdır. Adım atacaklarına dair verdikleri sözün temel sebebi öğrencilerin sorunun görünürlüğünü arttırmaya yönelik bir kampanya düzenlemesiydi. Belli ki öğrenciler, verilecek sağlık hizmeti için okul yönetiminden daha fazla kaygılanıyorlardı.

İkinci kritik nokta ise okulun pek çok eksikle açılmış olması itibariyle öğrencilere pek çok açıdan yeterli imkanı sunamadığı ve öğrencileri farklı arayışlara ittiğinin açık olması. Tıp fakültesi öğrencilerinin yaşadığı kadro eksikliği sorunu, okul içerisindeki diğer fakülteler için de bir sorundur. Tıp fakültesi öğrencilerinin kütüphane talebi yalnızca staj yaptıkları Buca Seyfi Demirsoy hastanesi için değil, üniversitenin 7/24 açık ve nitelikli bir kütüphanesinin olmaması itibariyle bütün fakülteleri kapsayan sorundur. Okulun fakültelerinin birbirinden bağımsız olmaması nedeniyledir ki okulun yalnızca ilgili fakültelerinin itirazıyla kalmamalı, okulun geneline yayılan birlikler oluşturulmalıdır.

REKTÖRLÜK ÖĞRENCİLERİN TALEPLERİNİ KARŞILAMIYOR

Demokrasi Üniversitesi öğrencileri iyi bilirler ki geçen yıl okul bahar şenlikleri için öğrencilerin yaptıkları planları reddetmiş, öğrenci konseyinin kararını ve öğrenci konseyinin kendisini tanımamıştır. Yazın İİBF öğrencilerinin fikirlerini dahi almadan fakültelerini taşıyan rektörlük, öğrencilerin isteklerini dikkate almayan, kendini öğrencilerin baskısı altında hissetmeden kararlarının bir parçası haline getirmeyen bir işleyişe sahip. Görünen o ki öğrenciler, bu karar mekanizmasının bir parçası haline gelebilmek için talepleri karşılandığında ya da karşılanmadığında sönüp gitmeyen, ayakta kalan birliktelikler yaratarak örgütlenmelidir. Okulun bütününe dair yaşanılan sıkıntıların temel sebebi öğrenci temelli bir sistemin işletilmiyor oluşundandır ve bütün fakülteler birbirinden bağımsız sorunlar yaşıyor gibi görünse de sorunlarımız göründüğünden çok daha ortak.

Tıp fakültesi öğrencileri “Staj taleplerimiz karşılanacak gibi, bekleyelim.” diyorlar. Kütüphane talepleri için çeşitli önerileri götürmeye devam ediyorlar ama bu sorunun çözülmesi için edilgen bir pozisyondalar. Ana sorun, hastane projesinde kütüphaneye yer verilmemiş olması ve yeterli kapasiteyi sağlayacak bir kütüphanenin açılmasına dair kafalarda soru işaretlerinin olması. Okulun projesinden, açıldığındaki eksikliklerinden de çok iyi görüyoruz ki en başından beri okul öğrencilere hazır hale getirilmeden önce açılmış ve öğrenciler okula adapte olsun istenmiş, kervan yolda düzülür diyerek çeşitli ihtiyaçların karşılanması zamana yayılmış ve bu zaman aralığında okulda bulunan öğrencilerin ihtiyaçlarının ne olduğunun bir önemi olmamış.

Bir kampüs hayatı nedir bilmeyen İDÜ öğrencileri nasıl ki tıp fakültesindeki temsilciler aracılığıyla dönem dönem yan yana gelip ortak ses çıkarıp sonuç elde ettiyse diğer sorunlarını çözmek için de yan yana gelebilmelidir. Sadece bıçak kemiğe dayandığında “artık yeter” demek, koşulların düzeltilme sürecini uzatıyor. Bu sebepledir ki dönem 5 öğrencileri, dönemin başından bu yana “istediklerinizi yapıyoruz, yapacağız” denilerek sadece oyalandılar. Bugün tıp fakültesi öğrencilerine ve okulun geri kalan öğrencilerine düşen temsilciliklerle, topluluklarıyla bir araya gelip sorunlarının çözümü için birbirine sahip çıkan ve kesintili bir şekilde sorun çözümü için değil okulun bütün sorunları için kesintisiz bir şekilde yan yana durup, birbirinden güç alan bir pozisyonda durmalarıdır. Bugün okulumuz içerisindeki ve dışarısındaki bütün sorunlar için hepimize düşen temel gerçeklik bu.

*https://www.evrensel.net/haber/487104/idu-tip-fakultesi-ogrencileri-staj-sorunlarimiz-cozulsun