30 Mayıs 2023 18:05

Devam zorunluluğu yokken dersliğin yerini atölye aldı!

Çalışmak bir tercih gibi dursa da aslında bir zorunluluk, çünkü başka türlüsü zor.

Fotoğraf: Pxhere

ANASAYFA

438. Sayı

Paylaş

Zehra

Lise öğrencisi

Malatya

15 yaşındayım. Kız Anadolu lisesine gidiyorum. Tekstil atölyesinde çalıştığım için eğitime bir süreliğine ara verdim, bu dönemde derslerimden geri kalıyorum. İhtiyaçlarımı karşılamak için para kazanmam gerekiyor. Tekstil Atölyesinde çok yoruluyorum çünkü yaşımız küçük ve bunun için bütün ara işleri bize yaptırıyorlar. Asgari ücretin çok çok altında alıyorum. Tekstil atölyesinde çalışmak çok kötü bir şey, çünkü sabah erkenden uyanıp gidiyoruz ve eve geç dönüyoruz, emeğimizin karşılığını alamıyoruz. Çalıştığım atölye orta hasarlı, hasarlı olan başka atölyeler de var. Hepsi açık ve işçiler çalışıyor. En çok biz işçiler çalışıyoruz, en az da biz kazanıyoruz. En az çalışan patronlar en çok da kazanan onlar. Sabah sekizden akşam altı buçuğa kadar çalışıyorum, aldığım para üç ya da dört bin lira arasında değişiyor. Adalet yok. Sorunca da bize “siz küçüksünüz makine kullanmıyorsunuz, sizin hakkınız bu kadar” diyorlar. Eğitim hayatında da kaybediyoruz. Ben BESYO okumak istiyorum ama seçmeli derslerim zorunlu olarak din dersi ve Kur’an-ı Kerim dersi gördüğüm için BESYO okuyabilmem biraz zor.

Biraz para biriktirebilmek için hazır okullarda devam zorunluğu yokken çalışıyorum. Bu bir tercih gibi dursa da aslında bir zorunluluk çünkü başka türlüsü çok zor.