Düşük ücretlere razı olmamalıyız

Rapsodi işçisi
Esenyurt-İstanbul

Asgari Ücret Tespit Komisyonu ilk toplantısını yaptı. Toplantının ardından fabrikada konuştuğum Erdoğan taraftarı bir arkadaşım, “500 dolara denk gelecek bir artış yapılacak” diyor. “Sence yeterli mi” diye sorduğumda tam bir inanmışlıkla cevap veriyor: “Daha ne yapsın adam, enflasyonun üzerinde artış yapılacak...”

Temel tüketim maddelerine yapılan zamları, enflasyonu, hayat pahalılığını hatırlattığımda, kaşlarını çatarak cevaplıyor: “Dış güçler dolarla oynadığı için dolar yükseliyor. Sonra da her şeye zam geliyor. Ama Erdoğan hepsinin hakkından gelecek.”

İşçi olduğumuzu, Erdoğan’ın patronların çıkarı için hareket ettiğini, asgari ücreti de patronların belirlediğini söylediğimde ise içinde bulunduğu inanmışlıkla bu sözlerimi duymuyor bile. Erdoğan’ın ağzından çıkan sözleri tekrar ediyor.

Gece servisle eve dönerken servis şoförümüz “Abi duydun mu asgari ücret 11 bin 500 TL olacakmış” diyor. Hayat pahalılığından, dolardaki artıştan şikayet ediyor. Kurban Bayramı’nın yaklaştığını ancak asgari ücretlinin kurban kesmesinin artık hayal olduğunu söylüyor. “Seçimler geçti, adamlar kazandı. Artık zamları peş peşe kilitleyecekler millete” diyor.

Evet seçim süreci bitti, önümüzdeki süreçte bizi daha zorlu koşulların beklediği açık. İşçilerin haklarını koruması, genişletebilmesi için bu sistem içerisindeki en büyük örgütleri olan sendikaların çoğu ise patron yanlısı ağalar tarafından işgal edilmiş durumda. Bu insanca yaşanabilir bir asgari ücret için mücadele etmenin en büyük engellerinden biri. Muhalefetin gündemi ise kendi içinde bir hesaplaşma, asgari ücret gündemlerinde bile değil.

Öyleyse biz işçiler ne yapacağız? Adı asgari olan ama işçilerin büyük bir bölümüne verilen bu düşük ücrete razı mı geleceğiz? Açlık sınırının altında belirlenen asgari ücreti kader deyip sineye mi çekmeliyiz?

Geçmişi mücadele ve direnişlerle dolu biz işçiler bu soruya kocaman bir “hayır” yanıtı vermeliyiz. Belki zor ama onurlu bir yolu seçmeliyiz. Bireysel iradelerimizi toplumsal iradeye dönüştürerek tabandan yükselecek bir mücadeleyi örgütlemeliyiz. Başka yolumuz da yok.