Gürcistanlı madenciler grevde

Gürcistan'ın batısındaki Chiatura kentinde maden işçileri 5 Haziran’dan bu yana grevde. 9 işçi ise 13 Haziran’da açlık grevine başladı. İşçiler çalışma ve ödeme koşullarında yapılan değişiklikleri protesto ediyor ve ücretlerinin iyileştirilmesini istiyor.

Eurasianet’in haberine göre, madenleri işleten sanayi devi Georgian Manganese Şirketi, Gürcistan’ın en önemli ihraç ürünlerinden biri olan ferroalyajları etkileyen küresel pazar krizini gerekçe göstererek temel talepleri yerine getiremeyeceğini söylüyor.

Chiatura önemli bir manganez yatağına ev sahipliği yapıyor ve madenler 19. yüzyılın sonlarından beri çıkarılıyor. Madencilik yerel halk için önemli bir istihdam ve gelir kaynağı olmaya devam ediyor, ancak bugünlerde kasaba, esas olarak, sürekli genişleyen açık ocak ve yer altı madenciliğinin yanı sıra endüstriyel atıklardan kaynaklanan çevresel bozulma ve yoksulluk ile dikkat çekiyor. Burası aynı zamanda yinelenen işçi eylemlerine de sahne oluyor.

Bu kez hoşnutsuzluk aylarca süren aksaklıkların ardından geldi: Şubat ayından itibaren şirket üretimi durdurdu ve 3 binden fazla çalışana, şirketin ürünlerini ihraç etmeyi kârsız hale getiren küresel krizi gerekçe göstererek yüzde 60 oranında ödeme yaptı.

Şirket ayrıca yakınlardaki sanayi kenti Zestaponi’de Chiatura tarafından tedarik edilen asırlık bir ferroalaşım tesisi işletiyor. Şirket tarafından üretilen silikomanganez ve ferromanganez yakın zamana kadar Gürcistan’ın önde gelen ihraç ürünleriydi.

Sektör temsilcileri krizin, Rusya’nın gümrük vergisi uygulayarak ithalat pazarını etkin bir şekilde kapatmasıyla derinleştiğini söylüyorlar. Gürcistan’ın resmi istatistikleri bu yılın ocak-nisan döneminde ferroalyaj ihracatının hızla düştüğünü gösteriyor.

Mayıs ayında, ilk duruştan üç ay sonra, şirket 700’den fazla madenciye işe geri dönmelerini söyledi ve iş “optimizasyonu” olarak gördüğü yöntemle üretimi canlandırmayı umdu. Optimizasyon, 12 saatlik vardiyalarda çalışanların aylık toplam çalışma saatlerini veya ücretlerini değiştirmeden 8 saatlik vardiyalara geçirilmesi anlamına geliyor. Şirket ayrıca “Şirkete hiçbir ekonomik fayda getirmeyen hiçbir şey için tazminat ödenmeyeceğini” de belirtti.

İşçiler bu değişikliğe itiraz ediyor. Artan iş yoğunluğunun sağlık ve güvenlik endişeleri yarattığını, artan iş günü sayısının rutinlerini ve dolayısıyla alternatif gelir kaynaklarını takip etme yeteneklerini engellediğini söylüyorlar.

Ayrıca, yeni ve daha zorlu sistemde günlük çalışma planını yerine getirmenin zorlaşacağından ve eskiden güvendikleri ikramiye ve sosyal yardımların yanı sıra tam ödemeden de mahrum kalacaklarından korkuyorlar.

ŞİRKET İKİ TEMEL TALEBİ KABUL ETMİYOR

Sakartvelosambebi.ge haber sitesine göre, şirket, ücret artışı ve eski çalışma sistemine dönüş talebi dışında işçilerin taleplerini kabul edeceğini duyurdu. Çalışanlara protestoyu bırakmalarını, işe devam etmelerini ve ikramiye ve yan ödemelerini çalışma sonucunda elde edilecek ekonomik verimliliğe göre belirlemelerini teklif etti.

İşçilerin talepleri ise şöyle:

• Yüzde 40 maaş artışı.
• 1 Şubat 2023 öncesi çalışma programına/planına geri dönülmesi.
• Banka kredilerinin faiz tahakkukunun askıya alınması ve ödemelerin ertelenmesi, bugüne kadar tahakkuk ettirilenlerin geri ödenmesi.
• İyileştirilmiş sağlık sigortası ve koşulları.
• Ücretli izin imkanı
• Çalışanların mümkün olan en kısa sürede işe başlamalarına izin verilmesi.
• Ekipmanların iyileştirilmesi, güncellenmesi ve yükseltilmesi.
• Servislerin iyileştirilmesi. (Örneğin, konserve yiyeceklerin başka bir şeyle değiştirilmesi).
• İşçilerin 1 Şubat’tan önce olduğu gibi sanatoryumu kullanmalarına izin verilmesi, tıbbi izin geri ödemesi.
• 7 Haziran’dan normal çalışma sürecine dönülene kadar kaçırılan günler için yüzde 100 tazminat.
• Güvenlik standartlarının en üst düzeye çıkarılması.

(DIŞ HABERLER)