“İşçiler hemşericilik mezhepçilikle birbirine düşürülüyor”

Star Grup Cam fabrikasında bir işçi

Merhaba Evrensel okurları Hadımköy Sanayi Bölgesindeki Star Grup cam işleme fabrikasında çalışan bir işçiyim. Bizden eski işçilerin anlattığına göre Bağcılar’da küçük bir atölyeyken büyüyüp kocaman fabrika haline gelmişler. Önceden küçük işler yapan Star Cam bugün kolları kıtalara uzanan dev bir şirkete dönüşmüştür.

Böyle büyümelerinin nedeni nedir diye hem düşünüyorum hem de arkadaşlarımla tartışıyorum. Dünyanın birçok ülkesine ihracat yapan bu markayı büyüten yegane gücün bizim emeğimiz olduğu fikrinde birleşiyoruz. Gücünün kaynağı emeğimizin karşılığını ise alamıyoruz, bunun için bir şey yapamıyoruz. Fabrika sürekli büyüyor, üretimi ve karı artıyor ancak bizim ücretlerimiz ve alım gücümüz azalıyor, fakirleşiyoruz.

İŞ KANUNU İŞÇİYİ İŞTEN ATMAK İÇİN KULLANILIYOR

Beyaz ve mavi yakalı tahminen toplamda 400 kişi civarında çalışanız. Yöneticileri ayırırsak 8 saatlik emeğimizin karşılığı 12-14 bin lira arası bir ücret. Yani 5 yıllık bir işçi bugünün asgari ücrete çalışıyor desek yerinde bir tarif olur. Dişe dokunur hiçbir sosyal hakkımız olmadığı gibi çalışma koşullarımız ağır ve tehlikeli. Cam ve türevlerini içine alan üretim ve işletmeler ağır ve tehlikeli işler sınıfına girmesi gerekirken nasıl olmuşsa bizim fabrika bu sınıflandırmadan azade edilmiş. Defalarca iş kazaları yaşanmasına rağmen denetimleri bertaraf ederek sınıf atlamış ve soruşturma engelini rahatlıkla aşmış. İSİG kanununa karşı sorumluluğunu yerine getirmeyen Star Cam yöneticileri iş kanununu pantolonunu evde unutan işçiyi işten atmak için kullanmaktan çekinmiyor. Hakkını arayan sendikalaşma fikrini yayan işçi arkadaşlar ise tehdit edilmektedir.

ÜRETİM SÖZ KONUSU OLUNCA PATRON KİMSEYİ AYIRMIYOR

İşçilerin çoğu çalıştıkları fabrikalarda benzer sıkıntıları yaşamaktadır. Star Grup Cam AŞ’ye işçi alınacağı zaman şefin, ustanın akrabaları tanıdığı işe alınmakta. Yönetici ve bölüm sorumlusunun referansıyla işe giren arkadaşlara o bölümün hafif işleri verilerek torpilli bir iş tahsisiyle arkadaşlarımızı birbirine düşmanlaştırmaktalar. Üretimde çalışan arkadaşlarımızı akrabalık, hemşeri ilişkileriyle bölmeye çalışmaktalar. Üretim söz konusu olunca patron kimseyi ayırmıyor ve kârına bakıyor. Birçok arkadaşımız bu zamlardan sonra patronun insaflı bir zam vereceğini, hatta ikramiye dağıtacağını propaganda ederek bizim öfke duymamızı engellemeyi amaçlıyor. Hemşericilik, mezhepçilik, gruplaşmaları devam ettirmek istiyorlar.

"SENDİKALAŞABİLSEYDİK…"

Hepimiz işçiyiz. “Fazla mesaiye kalmıyorum” diyen işçi yöneticinin akrabası da olsa tehdit edilir makinası veya bölümü değiştirilir. Patronun kurallarına bilerek itiraz eden işçi kim olursa olsun gözünün yaşına bakılmaz ve işten atılır. Daha önceki yıllarda bu fabrikaya sendika getirmek için üye yapan ve sendikalaşma faaliyetini yürüten arkadaşları bölerek bir kısmını işten atmışlar. O zaman sendikalı olsaydık, şimdi 4 ikramiyemiz ve birçok sosyal hakkımız olurdu. Daha da önemlisi fabrikada biz de söz sahibi olurduk ve sözleşme yapar zamlara, enflasyona karşı fark talep ederdik. En önemlisi de fabrikada çalışırken patron ve onun üretimde yetkili sorumlularına insanca çalışmanın gereklerini bağıra bağıra söyleyebilirdik. Biz işçiler köle değiliz.