Kendi hayatımıza biz karar verelim
Arçelik işçisinden, MESS görüşmeleri öncesi Türk Metal’in anketine cevap: Sözleşme sürecinde yine sendika muhtemelen kendi bildiğini okuyacak, biz de onları daha fazlası için iteklemeye çalışacağız.
Fotoğraf: DHA
Arçelik BMİ işçisi
Ankara
Merhaba Evrensel okurları,
Evrensel’in de takip ettiği üzere yaklaşık 150 bin metal işçisini ilgilendiren MESS grup sözleşmesi yaklaşıyor ve Türk Metal örgütlü olduğu fabrikalarda işçilere anketler göndermeye başladı. Ben Ankara’da bulunan Arçelik bulaşık makinesi fabrikasında çalışıyorum. Evrensel’in de yansıttığı anketteki yüzde 70 zam oranını çizip yüzde 100 yazanlara ben de dahilim. Biz hepimiz arkadaşlarla böyle yaptık. Bizim tahminimiz o ki sendika bu sözleşme dönemi için yeni anket bastırmadı bile. Elde olan eski anketleri dağıttı. O yüzden en yüksek yüzde 70 oranının yer aldığını düşünüyoruz. En azından bu dönemde bizim için en mantıklı açıklaması bu.
Ben uzun yıllardır çalışan bir Arçelik işçisi olarak şu an 14 bin lira ücret alıyorum. Eskiden Arçelik piyasaya göre yüksekti, millet buraya girmeye çalışırdı. Şimdi ise neredeyse organize sanayi bölgelerindeki fabrikaların altında kaldı. Arçelik’te çalışmanın herhangi bir artı yönü kalmadı. Arçelik’in tek fabrikası Ankara’da değil, Türkiye’nin birçok yerinde varlar. Buradaki Arçelik çalışanı işçi arkadaşlar arasında bir şeyleri değiştirmek isteyenler var. Ama duyduğum kadarıyla Eskişehir’deki fabrikada çalışanlar birbirini daha çok destekliyorlar. İnsan çalışırken herkese güvenemiyor, burada bazı insanlar gelip bizimle yakınmış gibi davranıyorlar sonra hemen şikayet ediyorlar. O yüzden insanlar birbirine güvenmekte sorun yaşıyor.
Bir yandan da fabrikadan işçi çıkarmanın yolunu arıyorlar. Mesela geçenlerde iki kişiyi işten çıkardılar. Çıkarttıkları isimlerin sicilleri ise tertemiz, performans desen o da yüksek. Tek ‘kusurları’ sağda solda “Sendika hakkımızı savunmuyor” diye konuşmaları. O yüzden işten çıkarıldılar. Birbirimize kenetlenip birlik olmamız gerekir. Eskişehir’deki fabrikada bunu yapabildiklerini, zaman zaman birlik olduklarını duydum. O yüzden burada Eskişehir’de, Bursa’daki işçiler bir şeyler yapsın düşüncesi hakim olabiliyor. Gerçekten işçilerin birbirine güvenmesi gerekir. Sözleşme sürecinde yine sendika muhtemelen kendi bildiğini okuyacak, biz de onları daha fazlası için iteklemeye çalışacağız. Durum onu gösteriyor.
