Fısıldaşmalardan tartışmalara: Marksizm Atölyesi

Hasan Mert

ODTÜ

Bu sene ilk kez Gençlik Yaz Kampı’na katıldım ve benim için her açıdan keyifli bir deneyimdi. Mesafelerle ayrıldığım arkadaşlarımla bir araya gelmek, hep birlikte komünal hayatı tatmak, tecrübelerimizi paylaşmak için çok güzel bir fırsattı. Bunlar dışında, atölyeler beklentilerimin çok üzerindeydi ve ben de bu deneyimimi sizlerle paylaşmak istedim. Kampta kaldığım süre boyunca her gün Marksizm atölyesine katıldım. “Ekonomi Politiğin Eleştirisi”, “Ütopyadan Bilime Sosyalizm”, “Diyalektik ve Tarihsel Materyalizm” gibi konuların tartışmalarına dâhil oldum. Diyalektik materyalizme giriş yapmayı uzun bir süredir istememe rağmen bunu erteleyip duruyordum. Bu konuda beni geride tutan şeylerden en önemlisi, okuyacağım kaynakları sadece kendi birikimimle kavrayamayacağım kaygısıydı. Fakat Marksizm Atölyesinde bu endişemden alabildiğine uzak bir tartışma ortamında, diyalektiğe ilk adımımı atmış bulundum.

Aslında kampa ilk geldiğimde her gün farklı bir atölyeye katılmayı düşünüyordum. Ama Marksizm Atölyesinin ilk günü konuşulanları takip edebilmem ve “kenarından köşesinden” bildiğim şeyleri daha iyi anlayıp bir araya getirebilmem beni devam etmeye ikna etti. Bunu sağlayan şey en başta Arif Koşar’ın anlatımı ve içerik seçimiydi ama arkadaşlarımla beraber olmak da çokça yardımcı oldu. Örneğin anlayamadığım ufak noktalar, tek başıma olsam beni konuşmadan koparacak olsa da bunları birkaç fısıltıda çözüp dinlemeye devam edebildim.

TARTIŞMAK VE BİRLİKTE ÖĞRENMEK UFKUMUZU GENİŞLETİYOR

Tabii tartışılan konulara gerçekten ilgi duyan onlarca insanla beraber olmanın tek getirisi fısıldaşmalar değil. Atölye boyunca konuşmanın görüş veya örnekler üzerinden yürüdüğü birçok yer oldu. Atölyeye katılan arkadaşlar gerek farklı kaynaklardan gerek içinde bulundukları ve üstüne fazlaca düşündükleri alanlardan yorumlarda bulundu. Bu yorumlar hem tartışma konularını daha geniş bir açıdan görmemi sağladı hem de daha önce üstünde durmadığım ama duyduğumda gerçekten ilgimi çeken fikirler verdi. Örneğin, üretim ilişkilerinin aile yapısını, eğitim sistemini, hatta bir insanın tatil anlayışını bile nasıl etkilediğine dair konuşmalarımız hakkında hala düşünüyorum. Böyle bir tartışma ortamında yapılan şey bir anlatı veya “ders” olmaktan çıkıyor ve herkesin kendi birikimini katarak zenginleştirebileceği son derece üretken bir hâl alıyor.

Ben kampta hemen hemen her atölyenin konusunu ilgi çekici buldum ama hepsine aynı anda katılamadığım için Marksizm Atölyesini seçtim. Bu sebeple sonraki kamplara katılacaklara önerim, beraber geldiğiniz arkadaşlarla oturup atölyeleri konuşacağınız bir grup oluşturmak. Böylece bazılarımızın katılamadığı atölyeleri de tartışma fırsatı bulabiliriz. Aynı zamanda bu gruplarda öğrendiklerimizi gözden geçirmek ve aklınıza yatmayan kısımları fark ederek, bunları sonraki oturumlarda konuşmak için bir fırsat elde etmiş oluyoruz.

Tabii, tüm bunları yapmak için de kampa gelmiş olmak gerekiyor. Kampta vakit geçirdiğim arkadaşlarımı seneye tekrar görmek, ilk defa gelecek olanlarla tanışıp sohbet etmek dileğiyle bu yazıya ve size veda ediyorum.