Birleşik Metal-İş üyesi bir işçi: Kenara çekilirsek kazanamayız

Birleşik Metal-İş üyesi bir işçi
İzmir

Merhaba. 10 yıldır çalıştığım MESS’e bağlı iş yerinde sözleşmeden kaynaklanan kıdem farkı olmasa alacağım para asgari ücret neredeyse.

İş kolunda ortalama saat ücreti 60-65 lira civarında. Bu ortalamanın altında ücret alanlarımız çoğunluğu oluşturuyor. Benim çalıştığım fabrikada saat ücreti 95 lira olan 5-10 kişi varken 60 lira altında saat ücreti alan çoğunlukta. Yani çoğunluğumuz yaşamını sürdürmekte gerçek anlamda zorlanıyoruz.

Önceki gün Birleşik Metal-İş MESS grup sözleşmesi taslağını açıkladı. Açıklamada ev kiralarındaki artışın yüzde 400’ün üstünde olduğu bilgisi verildi. Bunu patronlar, hükümet ve sendikacılar da görüyor, biliyor. Şirketlerin kârlarının yüzde 278’lerden yüzde 1329’a kadar yükseldiği, işçilerin ücretlerinin nasıl eridiğini, çalışma koşullarının nasıl ağırlaştığını ortaya koyuyor. Biz işçiler zaten bunu yaşayarak biliyoruz.

Temmuz ayından itibaren fabrikalarda ‘Geçinemiyoruz, insanca bir yaşam için ek zam istiyoruz’ sesleri yükselirken, sendikacıların bulduğu çözüm işçileri yatıştırma, oyalama, mücadeleyi başka bahara ertelemek.

Sendikalı sendikasız birçok iş yerinde ek zam için mücadele eden işçiler kimi iş yerinde yüzde 35, kiminde yüzde 55 ek zam alıp ek protokoller imzaladı. MESS sözleşmesine hazırlanan sendikalar işçinin ek zam talebini görmezden gelirken tepkiyi yatıştırmak için ek zam talebinin yerine mahsuplaşma diye bir şey icat ettiler. Bu yaklaşımla biz işçiler bir şey yapmazsak Birleşik Metal-İş’in tatmin edici bir sözleşme imzalayacağını düşünmüyorum.

Türk Metal’in taslağı da önemli. İşçilerin talepleri için birlikte hareket etmek yerine sendikalar rekabet içinde.

Tüm bunları düşünerek “Bir şey olmaz, satarlar yine” deyip bir kenara çekilirsek elbet bir şey olmaz. Ne yapabileceğimizi konuşup tartışıp inisiyatif almalıyız.