Yerleştirmeler açıklandı sevincim kursağımda kaldı

Boğaziçi Üniversitesi hazırlık öğrencisi

Bu sene Boğaziçi Üniversitesi sosyoloji bölümüne yerleştim. Bir sene boyunca sırf bu üniversiteye gitmek için çalışan binlerce insandan sadece biriyim ama süreç hiçbir bölümü kazanmamla sonlanmadı. Okulla ilgili daha çok şey öğrendikçe hayal kırıklığına uğramaya başladım. Müzikle ve sanatla ilgilenen biri olarak kulüp odalarının kapatılması kafamdaki Boğaziçi tasarısını sarstı, o da yetmiyormuş gibi yerleşecek yurt bulamama korkusu okulu kazanmış olmaktan duyduğum sevinci kursağımda bıraktı. Yurda yerleşsem bile üçlü ranzalı ya da olması gerekenden çok daha kalabalık bir odada nasıl barınacağım düşüncesi beni başka çözümler aramaya itti. Biz öğrenciler için özel yurtta kalmak bu ekonomide neredeyse imkânsız. Okulun konumundan dolayı bu yurtlar daha da pahalı. Ev kiralarını anlatmaya zaten gerek yok, yani başka çözüm yok.

LÜKS BEKLENTİMİZ YOK, TEK DERDİMİZ İNSANCA BARINMAK

Biz okulun kendi yurdundan tek ya da iki kişilik oda konforu beklemiyorduk ama en azından emek verip girdiğimiz bu okulda, girip giremeyeceğimiz bile belli olmayan yurtlarda biraz olsun rahat etme ümidimiz olsun isterdik. Yurt krizinin çözümü keşke kulüp odalarında ya da üçlü ranzalarda değil de başka yeni binalarda, anlaşmalı kullanılabilecek başka yurtlarda aransaydı. Biz bir şekilde yurda yerleşip kendimizi kurtarabilsek bile başka arkadaşlarımızın çok zor durumlarda kaldığını görmek zorunda kalmasaydık.

Yine de tüm bunlara rağmen Boğaziçi’nin bir mücadele ruhu, farklı bir bakış açısı var. Her şeyden önce okuluna sahip çıkan insanları var. Yurtsuz kalacağımı bilsem de yine olsa yine bu okulu yazardım. Şimdiyse elimizden gelen tek şey burayı daha iyi bir yer yapmak için mücadeleye devam etmek ve Boğaziçi’nin bir parçası olmak. Yaşamak için mücadele şart arkadaşlar. Siz de hak ettiğiniz değeri görmediğiniz durumda mücadeleyi bırakmayın. Çünkü bu üniversite bizim!