Hayallerimdeki üniversite bu değil

Boğaziçi Üniversitesinden bir öğrenci

Sosyoloji bölümüne bu sene yerleştim, barınma gibi temel ihtiyaçlarımı karşılamanın zorluğuyla boğuşarak okulumun açılmasını bekliyorum. Her ne kadar hayalini kurduğum okul olan Boğaziçi Üniversitesinde olsam da birkaç sorun benim ve birçok öğrencinin gündeminin tam ortasında maalesef.

SEÇENEKSİZLİKLER ARASINDAN SEÇMEK

Çoğu arkadaşım kendilerine yurt çıkmadığı için İstanbul gibi yakın zamanda büyük bir deprem bekleyen bir şehirde ya eski binalarda, daha iyi koşullardaki evlere kıyasla nispeten ucuz kiralarda yaşamaya çalışıyor ya da fahiş fiyatlı özel yurtların arasından en uygun olanını seçmeye çalışıyor. Benim için de eğer yurt çıkmazsa maalesef her gün sabah ve akşam çekeceğim iki saatlik bir yol var önümde. Oda ve ev kiraları ise alabileceğim en yüksek burstan bile kat kat fazla olduğu için eve çıkmak isteyeceğimi zannetmiyorum.

Maalesef her şeyin katlanarak zamlanması öğrencileri de derinden etkiledi. Buna çözüm olarak çoğumuz öğrencilere özel ders veriyor, onları sınava hazırlıyoruz ve belki de kendi öğrencilik hayatımızdan, gençlik yıllarımızdan feragat ediyoruz. Zaten çok zor şartlarda, bin bir zorlukla, pahalı ders kitapları ve dershanelerle üniversiteye yerleşmiş öğrencilerin bu manzarayla karşılaşması da verdiğimiz emeği sorgulamamıza sebep oluyor. Zamanının büyük bir çoğunluğunu çalışarak harcayan öğrencilerin insani şartlarda yaşadıklarına şahit oldum ama kendimizi üniversiteden sonrasına ve belki de mesleğimize hazırlayacağımız ortam olan üniversitelerimizden uzak kalıyoruz bu şekilde. Geçinebilmek benim de çok endişe duyduğum bir konu elbette ve muhtemelen herkes gibi ben de ders vereceğim. Önümde başka bir opsiyon gözükmüyor maalesef.

SORUMLULAR ÇÖZÜM BULSUN

Sorumlular tarafından atılacak en temel adım tabii ki barınma sorununa çözüm bulmak. Bu sorumluluğun yerine getirilmesi de çok zor olmasa gerek, öğrenciler fahiş kiralar, özel yurtlar ve tarikat yurtlarına mahkûm kalmışken barınma problemini çözmek şu anki şartlarda elzem. Bir arazi kiralanıp konteyner kent kurulsa bile öğrencilerin en az 6-7 bin lira kira vererek depreme dayanıksız, balık istifi gibi yaşanılan öğrenci evlerinde yaşamaktan kira vermekten daha mutlu olacağını düşünüyorum.

Barınma krizi, ulaşım ve yemek masrafları gibi harcamalarımızın gün geçtikçe gelirimizdeki yerinin artması da maalesef şu anki ekonomik politikayla alakalı. Bu iyileştirilmediği sürece de herkes gibi öğrencilerin geçimlerinde de bir fark olacağını zannetmiyorum.