Klaros’tan ‘Faşizan Bir Eğilim Olarak Yok Saymak’ dosyası

Klaros dergisi “Faşizan Bir Eğilim Olarak Yok Saymak” dosyasıyla okurlarına “merhaba” dedi. Bu sayıda Altay Ömer Erdoğan “Önce ‘Gökyüzünde ve yeryüzünde, varlık ve hiçliği kendinde içermeyen hiçbir şey yoktur’ diyen Sartre’dan yola çıkarak varlık ve hiçlik üzerinden yok sayma ve yok sayılmayı yazdı. E. Bülent Yardımcı yok saymayı ve yok sayılmayı “Yok Sayılmanın Dayanılmaz Halleri”yle açıkladı. Ahmet İlhan, yok saymayı “Sanatın Kör Noktasında Kalmak” başlığıyla yazdığı metinde sanatta yok sayma üzerinde durdu.

Işıl Ezgi Çelik ölüm ve dirimi var saymak ve yok olmak bağlamı üzerinden “Vardan Yok Yoktan Var Sayılmak” başlığıyla değerlendirdi. “Çünkü” diyor Çelik, “Çünkü faşizmi seçen hep haklıdır. Her şeyi satmanın insanüstü, haliyle de tarih ve anlam üstü bir gücü vardır.” Yusuf Alper, “Yok Sayılmanın Pisikodinamiği” başlıklı yazısıyla “Son iki yüzyıldır bu toplum herkesin ortaklaştığı aydın, entelektüel, toplumun önder veya yol gösteren olarak değerlendirdiği kişiler çıkaramamıştır” yargısına varıyor. Alper bilinci sayrılıklarla yok saymayı içeren bir metinle okur karşısında.

Sırrı Süreyya Önder, öykümsü “Babil Kulesinde Değilsiniz Beyler” metniyle uyardı: “Dil, iletişim kurmanın en etkili araçlarından birisidir. Dilsiz kaldığınız yerlerde yalnız kalırsınız çoğunlukla.” Suat Hayri Küçük “Cesaret Gülmek İster”le diz çökmenin ve çökertilmenin gerekçeleri üzerinde durdu: “Estetize edilmiş vahşet, aklı yozlaştıran iktidar ilişkileri ve toplumu çözen saldırganlık; tüm bunların iğdiş ettiği bireyin köpüren egosu, bayraklaşan cehaleti ve yok saymanın kefaretiyle diz çöker insan.”

Hülya Soyşekerci “Yoksayılma Sürecinde Yazarlar” başlığıyla yazınımdaki yok sayılmayı “Maddenin Sakımı ya da Lavoisier Kanunu” bağlamında açıkladı. Mesut Kara objektifini “Sinemada Yoksayma”ya başlığıyla sinemaya çevirdi. Halit Payza, yok sayma ve yok sayılma biçimleri olarak faşizmin ontolojik ve analojik kökenlerini ideolojik paradigmalarını “Yok Sayma Biçimi Olarak Yeni Faşizm” başlıklı metniyle “Mutlak Devlet”, “Mutlak İktidar”ın içi boşaltılmış gölgeleri üzerinde işledi. Faşizmin varlıkbilimsel kökenleri üzerinden yok sayılmayı ve yok sayılanın da yok sayılması gerekliliği üzerinde durdu.

Klaros’un bu sayısında ayrıca “Faşizan Bir Eğilim Olarak Yok Saymak” teması üzerine Melike Şenyüksel “Yasağa Çıkma Sokağı”, Hicran Aslan “Barbi Kurtuluş Örgütü/Siber Asiye Nasıl Kurtulur”, Ferhad Gülsün “Duyarın Duyulmayan Duyarsızlığı”, Nalan Çelik “Sırat Köprüsünün Altında”, Kıvanç Nalça “Çağrı Topsöken, İsa Atakları ya da Çağrı’ya Göre İncel”, Çayan Okuduci “Lozan, Türk Edebiyatı ve Faşizmin Kodları”, Korkut Akın “Gönlüne Devlet Olma”, Duran Aydın “Faşizan Bir Eğilim Olarak Yok Saymak”, Taylan Onur “Anarşist Bir Poetica Olarak Katerina Gogou Portresi”, Mehmet Utku Şentürk “Medyanın  Kronik Hastalıkları: Yok Sayma, Ayrımcılık, Ötekileştirme ve Nefret Dili” yazılarıyla katkıda bulundu. (KÜLTÜR SERVİSİ)