Perşembenin gelişi ya da İstanbul Kitap Fuarı
İstanbul Kitap Fuarı 40’ıncı yaşını buruk kutluyor. Fuar alanında genel bir sessizlik hakim. Yayıncılar tatsız, okurlar sessiz, yazarlar beklentisiz. Perşembenin gelişi çarşambadan belliydi.
Fotoğraf: Kadir İncesu
İsmail AFACAN
İstanbul
İstanbul Kitap Fuarı 40’ıncı yaşını buruk kutluyor. Ziyaretçi sayısında yaşanan sert düşüş yayınevlerini kara kara düşündürüyor. Fuar alanında genel bir sessizlik hakim. Yayıncılar tatsız, okurlar sessiz, yazarlar beklentisiz. Perşembenin gelişi çarşambadan belliydi. Son yıllarda fuara ilgi azalmıştı, tüm bunlara rağmen bir önlem alınmamıştı.
Hafta içleri çocuk okurların ilgisi yoğun olurdu. Çocukların cıvıltısı yankılanırdı fuarda. Bu yıl çocuk okurların ilgisi de çok az. Nedeni, fuarın sınav haftasına denk gelmesiyle açıklayanlar var. Yetişkin okurlar için de durum farksız. Yayınevleri kitap maliyetlerinden kaynaklı doğru düzgün indirim yapamıyor. Kitap almak el yakar hale gelmişti bir süredir. Geçen sene Kadir İncesu gazetemize “Bir kilo peynirle bir kitap arasında kalmak” başlıklı bir izlenim yazmıştı. Kitap maliyetlerinden bahsetmişti. Bu yıl bir kilo peynirden daha pahalı kitaplar çok fazla… Fuardaki çoğu yayınevi “zarar etmesek” diye düşünüyor. Yayınevleri umudunu hafta sonuna bağlamış durumda.
Bu tablonun pek çok nedeni var. Bazı nedenleri sürekli yazıyoruz. Kura ve dışa bağımlı kağıt fiyatlarının yüksekliği, kitap basım süreçlerinden alınan vergiler, devletin yayıncılık sektörünü desteklememesi, fuar alanının şehir merkezine uzaklığı, internet satışlarının daha çok rağbet görmesi… Bunlar çoğaltılabilir. Pandemiden bu yana bu sorunlara çözüm üretilebilmiş değil. Kar topu büyüyerek bugünlere geldi.
Sektörün paydaşlarının şapkayı önüne koyup düşünme zamanı geldi. Beylikdüzü ısrarı artık okuru fuardan uzaklaştırıyor. Çekilecek çile değil. İlçelerde düzenlenen fuarlar da kitaba olan ihtiyacı karşılıyor. Okur açısından Beylikdüzü’deki fuar artık doygunluk noktasına ulaşmış. Şu fuar; Beyoğlu, Şişli, Kadıköy gibi daha merkezi yerlerde yapılabilse ilgisizlik de bu boyutta olmazdı.
Sektörün yaşadığı krize rağmen bu fuar organizasyonundan tek kârlı çıkan TÜYAP… Okurdan ayrı yayıncılardan ayrı para kazanıyor. Fuara giriş 20 lira, yayınevlerinin kullandığı parselin bir metrekaresi KDV dahil 2 bin lira. Bunun içine stant kurulumunu ve elektrik masraflarını dahil etmeden söylüyorum. Yayınevleri günün sonunda TÜYAP için fuarı yapmış oluyorlar.
Tablo şunu gösteriyor: Yayıncılar Birliği artık başka bir alternatif geliştirmek zorunda…
Gelişmelerin anlamı üzerine
Arka taraf!
Enkaz altında Ali'nin yarım bacağı!
AKP'nin eğitim ve bütçeleme anlayışı: Lime lime ayrıştırmanın, imam hatipleştirmenin, metalaştırmanın, peşkeş çekmenin binbir türü
Bir Almanya gerçeği: İşçilere yoksulluk, CEO’lara zenginlik
