Üç kuruş nafakayla geçinmek zor
Gelirim aynı ancak bu gelir şu anda ev kiramı ödemeye yetmiyor. Ekonomik şartlar ne zaman bu hale geldi? Şu anda bütün bunlara karşı ne yapmamız gerektiğini düşünüyorum.
Fotoğraf: Ekmek ve Gül
Nafaka mağduru bir kadın
İzmir
Karşıyaka’da yaşıyorum. 2017’de eşimden ayrıldım. İki erkek çocuğum var, benimle yaşıyorlar. Boşandığım dönemde bana bağlanan nafaka yetersizdi. Ölen babamın maaşı da bana bağlandıktan sonra çocuklarımın yaşam koşullarını iyileştirmek için nafaka artırma davası açtım.
Babamdan aldığım maaş ve nafaka ev kirasını ödemeye, çocuklarımın ihtiyaçlarını karşılamaya yetiyordu. Standart basit ölçülerde karnımızı doyurup, asgari düzeyde ihtiyaçlarımızı almaya yetiyordu. Çocuklarımın babası çocuklar için nafaka dışında hiçbir destek vermiyor. Çocuklarımdan birinin görme ve dikkat bozukluğu var. Ancak bugün gelirim aynı olduğu halde barınma, beslenme ve çocuklarımın eğitimi için harcayacak parayı bulamamaktayım.
Daha önce ülkenin koşullarıyla hiç ilgilenmemiştim. Çünkü param bana ve çocuklarıma yetiyordu. Gerisi beni ilgilendirmiyordu. Ne kadar da yanlışmış, “Susma, sustukça sıra sana gelecek” sözleri ne kadar da doğruymuş. Kendi dünyamızdan ibaret değilmiş bu hayat.
Gelirim aynı ancak bu gelir şu anda ev kiramı ödemeye yetmiyor. Ekonomik şartlar ne zaman bu hale geldi? Şu anda bütün bunlara karşı ne yapmamız gerektiğini düşünüyorum. Dünden bugüne hayatımız bu kadar değiştiyse evlatlarımızın geleceğinde kim bilir ne hale gelecek?
Barınacak yeri nerede, nasıl bulurum bilmiyorum. Ev sahibi 4 bin TL olan kiramı enflasyonu sebep göstererek 16 bin TL’ye çıkartıyor. Ev sahiplerine ya da işte bir şekilde alışveriş yaptığımız yerlere durumumuzun vahimliğini, acizliğini anlatmak zorunda kalmak bir anne olarak, bir kadın olarak bana büyük kötülük. Kimseye aciz gözükmek istemiyorum ancak gerçekten aciz bırakıldım. Eski eşimin babasından yardım istemek zorunda kaldım. Torunları için ev kirama destek olmalarını istedim. Bunu yaşamak çok ağır.