Talebimizi kazandık ama nasıl?

Kadıköy Anadolu Lisesi öğrencisi

Okullar açılalı neredeyse 2 ay oldu, hepimizin okullarımızda yaşadığı belli başlı, küçük ya da büyük problemlerimiz olsa da ben şimdi bu sorunlardan ziyade belki ufacık bir umut olabilmesi için biz liseli öğrencilerin mücadelesini anlatmak istiyorum.

2 aydır okulumuzda bitmek bilmeyen sorunlarla karşı karşıyayız. Bunlar ne velilerimizin ne de idarenin sorunu değil, okulumuzun içinde bulunduğu inşaat ve daha tam olarak bitmemiş inşaatın ortasında yaşayan bizim sorunumuzdu aslında. İlk 1 ay boyunca hepimiz kaloriferlerin patlaması, sıcak su ve elektriğin olmayışı, etüt odaları ve kulüp odalarımızın henüz faaliyete geçirilememiş olmasıyla baş başa kaldık fakat hepimiz tüm bu sorunları tolere ederek alttan almaya sabretmeye çalıştık.

BİR ARAYA GELSEK BİR ŞEY DEĞİŞİR Mİ?

Fakat biz yatılı öğrenciler için en büyük sorun çarşı izinlerinde yapılan değişikliklerdi. Geçen yıllarda hafta içi üç gün hatta bazı zamanlar her gün çıkmaya izin verilen çarşı iznimiz vardı, bu sene ise onuncu sınıflarda yalnızca 2 gün, hazırlık ve 9. sınıf öğrencilerine yalnızca 1 gün izin tanındı. En başında hepimiz velilerimize dilekçe yazdırmak, dershanelerimizden izin almak gibi pek çok bireysel çözüm yolu aradık ama maalesef ki bu yollar yalnızca günümüzü kurtarmaya yarıyor, yarın olunca yine aynı sorunla baş başa kalıyorduk. Bu iki ayın üzerine okulda her şey biraz daha oturmaya başlayınca bu bireysel çözümlerin bir işe yaramadığını ve ancak topluca bir tepki gösterirsek ve idaremize uygun bir dille derdimizi anlatırsak belki bir şeylerin değişebileceğini tartıştık ve nasıl, nerede ve ne zaman yapmamız gerektiğini, nasıl bir üslupla konuşacağımızı düşündük. Bu tartışmanın ardından her dönemden bir kız bir de erkek yatılı öğrenci seçerek temsilcimiz olmalarına karar verdik. Fakat bunlar olurken açıkçası hepimiz karamsar bakıyorduk, evet biz isteğimizi belirtecektik ama bugün kabul edeceklerini zannetmiyorduk. Yalnızca tepkimizi ortaya koymak ve denemek istiyorduk.

Neleri konuşacağımızı, kimlerin konuşacağını, ne zaman toplanacağımız gibi konuları da netleştirdikten sonra hepimiz kendi dönemimize haber verdik ve sonraki günün sabahı hep birlikte toplanarak idarenin katına çıktık. Bize randevu almamız gerektiği, bu şekilde topluca girilemeyeceği söylenince 6 kişi belirledik, bu temsilcilerin içinde yalnızca bu problemi yaşayanlar değil haklı isteğimizin yanında duran ve alt dönemlerini hiçbir koşulda yalnız bırakmayan üst dönemlerimiz de vardı. Öğleden sonra da idareye isteklerimizi ve ihtiyaçlarımızı açık ve güzel bir üslupla belirttik. Yaptığımız 2 buçuk saatlik toplantının sonunda çarşı izinlerimiz 3 güne çıktı, hatta daha sonra tekrar konuştuk ve şu an her gün çarşı iznimiz var. Uğruna mücadele ettiğimiz talebimiz böylece kabul edildi.