Açlık Oyunları: KYK Yurdu

Melikgazi KYK Kız Öğrenci Yurdu'nda kalan bir öğrenci

Kayseri

İki yıldır yurtta kalan bir öğrenci hem kendi yaşadığım hem de yakın arkadaşlarımın yaşadığı olayları anlatmak istiyorum. Yurt güvenliklerimiz, yurt giriş saatimiz ya da yurt güvenliğimizden sorumlu olmak dışında yurt içerisinde nerede nasıl telefonla konuşacağımıza kadar karışmayı kendilerinde hak olarak görüyorlar. Normal şartlar altında yurda giriş yaparken çantalarımızı aramaları yasak olmasına rağmen özellikle bir konser veya etkinlik olduğu günlerde çantalarımızı arayabileceklerini iddia ederek kontrol etmeye çalışıyorlar. İzin vermediğimiz takdirde bizi mimlemekle ve her türlü mobbingi uygulamakla tehdit ediliyorlar. Oda sorumlularımız kendilerine yandaş olan öğrencilerin odalarını temizlerken görece kendilerine yandaş bulmadıkları bizlerin odalarını temizleme gereği görmüyor, bir de bizi temiz olmamakla yaftalıyor. Yemekhane sorumluları akşam yemekler ihtiyaç sahiplerine gidecek bahanesiyle bizlere hakkımız olan yemeği olabildiğince az veriyor. Zaten sağlıksız ve doyurucu olmayan yemeklerin bizden kıskanılması bambaşka bir konu! Yurda giriş yaparken imzaladığımız belgelerde bize peçete ve sabun temin edileceği söylenirken öğrencilere gidin satın alın minvalinde konuşmalar yapılıyor. Bu sene tadilat ve düzenleme yapılacak diyerek geç açılan yurtlarda hala yapılmayan tadilatları biz öğrenciler arıza defterine yazmamıza rağmen bir geri dönüş sağlanmıyor.

ASANSÖR ARIZALARI BİZİM YURDUMUZDA DA VAR

Yurtta her öğrenciye bir yatak, bir masa, bir dolap, bir komodin, bir çalışma masası temin edileceği söylenirken, dönem başından beri odalara fazla yatak eklemekten ileri gidilmedi. Halen çalışmak için masası, eşyalarını koymak için dolabı olmayan öğrenciler var. Her yurtta olduğu gibi özellikle deprem sonrası süreçte asansörlerin sallanması ve düzenli arıza vermesi bizim yurdumuzda da çokça yaşandı.

Geleceğimiz dedikleri öğrencileri yurtlarda açlık oyunlarına terk etmelerine ne kadar sesimizi çıkarsak bile bizi duymazdan geldiler ta ki can alana kadar. Biz vazgeçilen bireyler değiliz. Biz okumaya gelen, ailelerinden ayrı birey olmaya çalışan bu ülkenin geleceği olan gençleriz. Biz bir asansör ihmaline, bir gıda zehirlenmesine kurban edilecek öğrenciler olmamalıyız. Biz tek bir öğrenci değiliz. Belki bugün sesimiz Melikgazi Yurdundan çıktı ama bir gün hep beraber bağıracağız. Korkmadan ve özgürce yaşayabilmek için.