İbrahim Akgün’ün ardından

Yücel KARASU

İbrahim abiyle ilk kez 1999 yılında Kesk’e bağlı Enerji Yapı Yol Sen Başkanı olduğu dönemde tanıştım. Ben Eskişehir’e geleli bir yıl olmuştu. O’da sınıfın partisiyle yeni bağ kurmuştu. İlk buluşmamız sendika binasında ve o dönemin koşullarında ilk kez tanıştığım slayt makinesiyle yaptığı eğitim çalışmasıyla olmuştu. Ardından bugünlere kadar gelen mücadele yoldaşlığı.

Eskişehir’de kamu emekçileri mücadelesinin önderlerindendi. O kamu emekçilerinden ben de gençlikten gelen Emek Partisi’nin il yöneticileri olduk. Uzun yıllar sürdü. Emekli olduktan sonra İl Başkanlığımızı yaptı.

Örgütlü mücadeleye katıldığı ilk günden itibaren birikimi, disiplini ve özverisiyle göz doldurdu. Aldığı sorumlulukları titizlikle yerine getiren bir yoldaştı. Mühendis olduğundan olaylara bilimsel ve analitik olarak yaklaşırdı. İnsani yönü de bir o kadar gelişkindi. İnsan psikolojisinden iyi anlardı. İlişkilerini karşısındakini anlayarak kurardı. Bir devrimcinin olması gerektiği gibi…

İl Başkanlığı yaptığı dönemde sorumlulukların çoğunu göğüslediği gibi herkese umut aşılar, toparlayıcı olurdu. 10 Ekim Ankara Gar Katliamı İbrahim abiyi çok kötü etkileyen bir süreç oldu. Kendisi katliamdan yaralı kurtuldu, ayağına platin takıldı ama onu asıl yaralayan yoldaşı Korkmaz Tetik’in ölümüydü. Korkmaz’ı en son görenlerden biriydi. Mitingin toplanma aşamasında Korkmaz kendisini görmüş ve “Başkan birazdan yanına geleceğim” demişti. Ancak malum son!  Bir daha görüşemediler. İbrahim abiyle konuşmamızda bu son karşılaşmayı yaşlı gözlerle anlatmıştı.

Bir zaman sonra ardından gelen kötü haber. O illet hastalık. Tam üç yıl geçti. İbrahim abinin çok sevdiği Eskişehir’den ve mücadeleden ayrı geçirdiği o üç yıl. Güzel haberlerini aldıkça sevindiğimiz, umutlandığımız üç yıl. Hasta yatağından sürekli arayıp “Eskişehir’de neler oluyor?​”, “Partide işler nasıl gidiyor?​” diye sorduğu, o durumda bile katkı sunmaya çalıştığı o üç yıl…

Geride bize bıraktığı umudu, inancı, azmi, çalışkanlığı, insancıllığı, mütevaziliği ve daha sayamayacağım birçok olumlu özellikleri kaldı. Sınıfsız ve sömürüsüz bir ülke ve dünya için mücadele O’na ve yitirdiğimiz tüm yoldaşlarımıza sözümüz olsun.