Ne geçinebiliyoruz ne okuyabiliyoruz
Okulu bırakıp çalışma ihtimalim var ancak ben okumak istiyorum.
Görsel: Stories/Freepik
Tuana
Haymana Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi
Ankara
Ben Tuana, Haymana Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi öğrencisiyim. 15 yaşındayım, 9. sınıf öğrencisiyim. Okulumuzda birçok sıkıntı ve sorun var. Kantinimiz çok pahalı, mesela bir Biskrem kantinde 15 TL, dışarıda ise aynı ürün 8 TL. Bir tost 30 TL, örnekler uzar gider. Bu ekonomik durumdaysa bunları almak kolay değil.
Benim annem de babam da çalışıyor. Üç abim var ve onlar da okuyor. Ailemin, evi geçindiremezken bize harçlık vermesi mümkün değil. Bu durumda ben okula giderken evden yiyecek götürüyorum. Halbuki Cumhurbaşkanlığı sarayında bir sürü yemek yapılıyor ama çoğu çöpe gidiyor. O artan yemekler yarın yenmiyor ama biz evlerimizde yiyoruz. Cumhurbaşkanı ve bakanlar bütçeyi başka şeylere harcamaktansa devlet okullarına yemek yardımında bulunabilir. Okulumuzdaki kırık sıralar düzeltilebilir. Duvarların boyaları gitmiş, onlar yenilenebilir.
BU YAŞTA EKONOMİYİ DÜŞÜNÜYORUZ
Durumu kötü olan da iyi olan da var. Herkes birbirine destek çıksa sorunlar çözülebilir. Örneğin Dilan Polat gibiler okullara yardım edebilir ancak açgözlü olduklarından yardım etmiyorlar. Ben 15 yaşındayım ve derslerimi düşünmem gereken yaşta ekonomiyi düşünüyorum. Okulu bırakıp çalışma ihtimalim var ancak ben okumak istiyorum.
Okuduğumuz okullarda eğitimin kalitesi de kötü üstelik. Öğretmenlerimiz sıkılıyor, akıllı tahtadan konu anlatımı açıp telefonlarına bakıyorlar. Benim hem bu ekonomik koşullarda hem de bu eğitim kalitesinde dersleri anlamam mümkün değil. Test kitabı almak istesem 200 TL’den aşağı kitap yok. Asgari ücret 11 bin TL iken ailem kendisini mi geçindirsin yoksa bana harçlık mı versin?
Gelişmelerin anlamı üzerine
Arka taraf!
Enkaz altında Ali'nin yarım bacağı!
AKP'nin eğitim ve bütçeleme anlayışı: Lime lime ayrıştırmanın, imam hatipleştirmenin, metalaştırmanın, peşkeş çekmenin binbir türü
Bir Almanya gerçeği: İşçilere yoksulluk, CEO’lara zenginlik
