Erdal’ın mirası: Örgütlü mücadele

Edebiyat Fakültesi öğrencisi

Hacettepe Üniversitesi

12 Eylül darbesiyle 17 yaşında idam edilmiş bir genç olan Erdal, umudun eşitliğin ve adaletin olduğu bir Türkiye için fabrikalardan liselere işçi sınıfının olduğu her yerde grevlerin, protestoların, olduğu bir dönemde gençlik mücadelesinin ön saflarında yerini almıştır. Çok genç yaşlarda mücadelenin en ileri saflarında partisinde örgütlenen Erdal son anına kadar bir kez olsun gözünü kırpmadı. İnandığı şey uğruna idam sehpasına kadar kararlılıkla ilerledi. İnandığı şey işçi sınıfının örgütlü mücadelesiydi.

Erdal Eren bir meslek liseliydi. Var olduğu alana özgü koşullar etrafında karar alınabilecek mekanizmaları oluşturuyordu. Bunu yaparken de öğrenci hareketini işçi sınıfının mücadelesiyle birleştiriyordu. Erdalların mücadelelerini katliamlarla sindirmeye çabalayan sistem, YÖK’ü kuran sistemle birdir. Bugün özerk ve demokratik üniversitelerin önündeki en büyük engellerden biri olan politikaları, öğrenci hareketlerine engel olan tepeden inme kararlarıyla üniversiteleri bilimsel olmayan eğitim veren ve antidemokratik yerler haline getirdi.

ERDAL EREN HACETTEPE SIRALARINDA YAŞIYOR!

Bugün bunun en büyük örneklerinden biri de Hacettepe Üniversitesi. Üniversiteye ayrılan bütçe 2,5 milyarı bulmuşken öğrenciler hala yemekhanenin sağlıksız ve doyurucu olmayan yemeğini yemek zorunda kalıyor hatta 3 öğün yiyebileceği ücreti KYK kredisi bile karşılamıyor. Yemekhanedeki yemek fiyatını belirleyenler biz öğrenciler değil de tepedekilerin kararı oluyor ancak o yemeği yemek zorunda kalan bizler oluyoruz. Her gün bir başka kadın arkadaşımızın tacize maruz kaldığının haberiyle güne başlıyoruz ancak tacizciler hala üniversitenin içinde rahatça gezebiliyor. Yoksulluğun, güvencesizliğin ve yalnızlaştırılmanın çaresizliğiyle sıra arkadaşlarımız intiharlara sürükleniyor.

Tüm bu sorunlara karşı Erdallar gibi var olduğumuz alanlarda, fakültelerimizde, bölümlerimizde karar alınabilecek mekanizmaları oluşturmanın yollarını aramaya, yan yana örgütlü bir mücadele hattı kurmaya çalışmalıyız. Bugün mücadelelerin öncüsü olan biz gençler, Denizlerden Erdallara mücadele bayrağını devraldığımız kararlılıkla başka bir dünya mümkün diyebiliriz.

Başka bir dünya ancak gençlerin, işçi sınıfının mücadelesiyle mümkün. Erdal Eren bugün yaşamasa da onun sürdürdüğü mücadele bitmedi, üniversite sıralarımızda devam ediyor. Üniversite gençliği olarak Erdal’dan aldığımız birikimle üniversitelerimizde bu mücadeleyi büyütmemiz gerektiğinin bilincindeyiz.

Yaratılan umutsuzluk havasına, bizleri yalnızlaştırmaya ve karanlığa itmeye çalışanlara karşı bugün Erdal Eren’in mücadelesini, inancını örnek aldığımız örgütlü mücadelenin parçası olmanın güveniyle eşit ve özgür bir dünya için mücadelemizi sürdürmekteyiz.