ODTÜ’de 2024 talebi: Hijyenik ve nitelikli yurtlar
Biz bütçenin de var olduğunu yurt ücretlerinden, kantin ve özel işletmelerden alınan kiralardan, Teknokent’ten elde edilen gelirlerden biliyoruz.
Fotoğraf: Unsplash
Zeynep ALGEDİK
ODTÜ
2023’ü kapatırken hepimiz yeni yıldan beklentilerimizi ve planlarımızı listelemeye başladık. YTÜ ve ODTÜ’de de tüm engellemelere karşı şimdiden yılbaşı ağaçları özgürlüklerimizin ve taleplerimizin bir ifadesi olarak süslendi bile.
ODTÜ 3. Yurt’ta da her yılbaşı arifesinde yurdun girişine süslerle donatılmış küçük bir yılbaşı ağacı yerleştirilir. Bu ağacın yanına da post-itler konur ki arkasındaki cama öğrenciler yeni yıldan beklentilerini yazıp asabilsin. Bu sevimli yeni yıl karşılamasında öğrenciler yaşadıkları sorunlara da değinerek yaşam koşullarına ilişkin, ülkenin gündemiyle de ilintili taleplerini camlara yapıştırırlar.
ODTÜ öğrencileri 2023 yılında bir yığın post-itle ifade edilebilecek kadar çok şey yaşadı, talep etti. Bu yazıda ise sizlere 3. Yurt’tan bir pencere açarak ODTÜ ve pek çok farklı üniversite öğrencisinin de bildiği, yaşadığı yurt koşullarına ve taleplerine değinmek istiyorum.
YURTLARIMIZDA KAN EMİCİLER GEZİYOR
Evrensel Gazetesi’ni takip edenler bilir, geçtiğimiz haftalarda yurdumuzun bir katında tahtakuruları bizleri ziyaret etti. Tahtakuruları yaşadıkları alanlarda insanların kanlarından beslenen canlılar. Yani kritik bir problem olarak var oluyorlar bizim hayatımızda. Bu canlılar yerlerini öylesine sevmiş olacaklar ki aile nüfuslarını bir hayli artırdılar. Önce aynı kattaki farklı odalara sonra muhtemelen diğer katlara kadar. Yurdumuzun yıllardan beri süregelen hijyen sorunu tahtakuruları haricinde de bizlerin daha önce belki de hiç rastlamadığı pek çok canlıyla tanışma imkânı yarattı. Tahtakurularının varlığının yegâne suçlusu öğrenciler olduğu yurt yönetimi tarafından söylenirken yurdun pek çok noktasındaki fare ve çeşitli böceklerin varlığı da öğrencilerden bilindi. Yurt sakinleri olarak bizlerin diken üzerinde uyuduğu; tahtakuruları, fareler ve diğer böcekler bizim de kapımızı çalacak mı diye diye pek çok gece geçirdik. Üstünkörü yapılan ilaçlamalar, yetersiz sayıda personel ve temizlik malzemeleri gibi sebeplerden yaşanabilecek koşullara sahip bir yurdumuz önceki senelerde olduğu gibi bu sene de olmadı.
Tahtakurularına doğrudan maruz kalan arkadaşlarımıza ilaçlama sürecinde kendilerine kalacak bir yer bulmalarını, yoksa derme çatma, kötü koşullara sahip 13. Yurt’a yerleştirilecekleri söylendi. Yurt adı altında neredeyse bir harabeye gönderilerek kötü şartlarda barınmaya mecbur bırakıldılar. Molozlarla dolu tuvalet ve banyolarla, rutubetli, kirli odalarda kalmak durumunda bırakıldılar. Harabe diyoruz çünkü bu yurt hakkında görevliler bile tuvaletlerin durumu sorulduğunda “Hocam tuvalet mi kaldı, yurt yıkılacak neredeyse” diyerek mevcut şartları kendi ağızlarıyla laf arasında dile getirmiş oldular.
REKTÖRE TOGG VAR AMA ÖĞRENCİYE BÜTÇE YOK
“Koskoca ODTÜ, öğrencilerine birkaç geceliğine kalabilecek düzgün bir yer ayarlayamıyor mu?” gibi sorulara karşın her daim aldığımız “bütçe yok” yanıtıyla karşılaştı arkadaşlarımız. Tuvaletlere sabun koyulsun diyoruz “bütçe yok”. Oda, banyo-tuvalet yeterince temizlenmiyor personel sayısı ve kullanılan malzemeler yetersiz kalıyor, yurdun altyapı sorunu var tuvaletler, banyolar kokuyor diyoruz: “yenileyemeyiz, personel alamayız bütçe yok.” Aldığımız “bütçe yok” cevabının haddi hesabı kalmadı. Nerede bu bütçe diye sorguluyoruz hepimiz. Aklımıza ilk elden yapımı hala devam eden, yerine belki de iki adet yeni yurt yapılabilecek Çim Amfi geliyor; iktidar tarafından Rektör’ün hizmetine verilen TOGG geliyor. Yurt sakinlerinin sigara içebildiği, sohbet edebildiği, rahatlıkla telefon görüşmesi yapabildiği yangın merdivenlerine bir bağışçı tarafından masrafı karşılanıp ısrarla taktırılması talep edilen(!) alarmlar aklımıza geliyor. Aklımız hayalimiz almıyor olan bitene haliyle.
Meğer bütçe yok, neden bu tarz harcamalar yapılıyor? İktidar, Rektörlük, Yurtlar Müdürlüğü, yurt müdürü bütçeyi nasıl kullanacağını bilmiyor mu? Elbette ki biliyor.
Eldeki bütçenin öğrenci ihtiyaçlarına cevap vermeyecek biçimde harcanıyor olması, bilinçli bir tercih olarak göze çarpıyor. Tüm bu harcamalar yapılırken girilen ihaleler ve kimlerin cebini doldurduğu esas olduğu sürece öğrencilerin yaşam koşulları düşünülmesi gereken bir konu değil onlar için. Biz bütçenin de var olduğunu yurt ücretlerinden, kantin ve özel işletmelerden alınan kiralardan, Teknokent’ten elde edilen gelirlerden biliyoruz. Görüyoruz ki bizim kanımızı emmek isteyen yalnızca tahtakuruları değil. Kendi yaşam alanlarımızı bizlere zindan eden, nefes alamayacak duruma getiren, KYK yurdunda ihmaller sonucu hayatını kaybeden Zeren Ertaş ve intihara sürüklenen nice üniversite öğrencisini yarattıkları karanlıkla aramızdan koparan kan emiciler var. Ancak tüm bu kan emicilere karşı (tahtakuruları da dahil) yan yana gelmekten, birbirimize sahip çıkıp taleplerimizi yükseltmekten başka çaremiz yok. Yaşadığımız sorunları dile getirmemize karşı duran, taleplerimizi göz ardı edenler bizlerin yan yana gelmek isteyip, yaşadığımız koşulları değiştirmek için çabaladığımız her anımızda bizi birbirimizden koparmaya çalışıyor. Baskılarla, savunma yazma, disiplin, yurttan atma tehditleriyle bizleri sindirmek isteyenlere karşı bizlerin kendi yaşam alanlarımız hakkında söz sahibi olması için adım atması yaşamlarımız için bir zorunluluk olarak karşımızda. Biz de 3. Yurt Kadınları olarak bu zorunluluğun gerçekleşmesi için gerekli olan yurt temsilciliğinin oluşturulması için kollarımızı sıvadık. Kararlılığımızla birbirimize kenetlenip, 2023’ü geride bırakıp 2024’e adım atarken yeni yıl dileklerimizle süslediğimiz ağacımızın arkasına yapıştırdığımız post-itlerde en çok yazılan taleplerimizden biri hijyenik, nitelikli yurt koşullarının sağlanması olacak. Eh, şimdi kan emiciler düşünsün (tahtakuruları dahil).
