Bir öğrencinin gözünden EMEP Kongresi

Berfin

Hacettepe Üniversitesi

24 Aralık Pazar günü Emek Partisi’nin 10. Olağan Kongresi gerçekleşti. Bir süredir Emek Gençliğinde sıra arkadaşlarımla beraber talep örgütleyen biri olarak katıldığım ilk kongreydi. Kongreler, parti çalışmasının kendi örgütüne ve daha geniş bir çevreye anlatıldığı bir formatta ilerler. Bunun yanında yönetimdeki değişiklikler paylaşılır. Emek Partisi’nin kongresinde bundan çok daha fazlasıyla karşılaştım. Birçok farklı mahallede, ilde, üniversitede insanca koşullarda yaşamak için mücadele örgütleyen, kapitalist düzenin yarattığı enkazı sosyalizmle yok edeceğiz diyen bizlerin ait olduğu ve olması gerektiği yerde hissettiğim bir atmosfer hâkimdi.

KONGRENİN EV SAHİPLİĞİNİ İŞÇİ SINIFI YAPTI

Düzen partilerinde olduğu gibi birkaç bürokratın kâğıttan okuduğu bildirilerle dolu ve herkesin alkış tuttuğu bir yerden çok uzaktaydı. Kürsü, işçiye ve onun mücadelesine aitti. Yani kongrenin ev sahipliğini işçi sınıfı yaptı. Gençlik hareketi oradaydı. Kongrenin benim için en üst noktası da Özak işçilerinin kongreye katılımıydı. Fabrikada yaşadıkları zorlukları ve direnişi nasıl ördüklerini anlattılar. Özak işçilerinin kendilerini oraya ait hissetmelerinden salona girdikleri andan itibaren artan coşkuya kadar hepsi bana bir kere daha işçi sınıfının partisiyle güçlü olduğunu gösterdi. Toplamda şunları söyleyebilirim: Evet, ben üniversiteli bir gencim. Kapitalist koşullar, artan emek sömürüsü, savaş sanayisine milyarlar ayrılması, eğitimde gericiliğin örgütlenmeye çalışılması ve bunun gibi sayabileceğim birçok sorunla hayatımızın bir noktasında mücadele etmek zorundayız. Ama bu mücadeleyi yalnız başımıza vermek zorunda değiliz. Çünkü işçi sınıfının Marksist-Leninist bir partisi var. Bu partinin de gençlik hareketini en ileri saflardan ören bir gençlik örgütü var. Biz her türlü baskı ve yıldırmaya rağmen kendi alanlarımızda yerel taleplerimizi örgütlenmekten bir an bile geri durmayacağız.