Bir yüzleşme hikayesi: Beyaz

Elif Ekin SALTIK
Diyarbakır

Hasta bir anne, iki kız kardeş, annenin ölümünü beklerken yüzleşilen geçmiş ve annenin ölümüyle yaşanan bir son ve yeniden başlangıç…

Pek çok tiyatro ve tiyatrocu tarafından sahneye taşınan Fransız Dramaturg, Oyuncu ve Romancı Emmanuelle Marie’nin “Beyaz” oyunu bu kez Diyarbakır Mordem Sanat’ta seyirciyle buluştu. TiyatroPar64’ün kurucularından Şükran Poyrazlı tiyatroyu özellikle Beyaz oyununu oynamak için kurduklarını dile getiriyor.

Yazının girişinde belirttiğim gibi oyun ölmekte olan annelerini beklemek zorunda kalan iki kız kardeşin hikayesini anlatıyor. Bu bekleyiş onlar için aynı zamanda hem bir kavga hem bir yüzleşme hem de iyileşme süreci. Beyaz bir çarşafla birbirlerine bağlı olan kız kardeşlerin birbirlerine olan öfkesini de hissediyorsunuz sahnede. O çarşaf aslında bir bağ, bir nevi göbek bağı… Annelerinin başını beklerken baş başa kalan kız kardeşler içlerinde sakladıkları duyguları tek tek döküyorlar birbirlerine. Her biri bir iç hesaplaşma da yaşıyor. Bazen konuşarak bazen kavga ederek bazen de severek. Annelerinin ölümünü beklerken sürdürdükleri bütün bu tartışmalar bir sonun başlangıcı oluyor. Yaşadıkları acı bir birliği, birlikteliği de doğuruyor. Yaşamın yükü, evliliğin yükü, çocuğun yükü, babalarına duydukları öfke kız kardeşleri ortaklaştıran noktalar.

Kız kardeşleri birleştiren ölüm -ya da yeniden doğum- bekleyişi aralarındaki diyalogları da geliştiren ve güçlendiren bir sürece dönüşüyor. Sevgiyi yavaş yavaş kalplerinde hisseden kızlar, babaya karşı duydukları nefret duygusunda da ortak birliktelik yaşıyorlar. Birleştirici beyaz renk, kardeşlerin içlerinde sakladıkları kötülüklerden arınmalarını da temsil ediyor.

Genç tiyatrocuların güçlü performansları var aynı zamanda sahnede. Uzak ya da yakın, hiddetli ya da sakin, şefkatli ya da öfkeli her türlü duyguyu oyunculuklarıyla birlikte seyirciye de hissettiren Şükran Poyrazlı ve Eylül Aldanmaz, seyircilerin dikkatini de her an diri tutuyor.

Ve ‘Beyaz’ anneleri ölüme giderken iki kız kardeşin birbirlerini belki de yeni tanımalarından yola çıkarak; sevgiyi, dostluğu, arkadaşlığı seyircilerin kalbine işliyor.