Batman 1 Mayıs'ından işçiler: Teşvikler reklam, gerçekler çalışma koşulları

Dilan TEMİZ
Batman

Batman’da bu sene bölge mitingi şeklinde gerçekleştirilen 1 Mayıs’a dokuz ilden katılım sağlandı. Uzun kortejlerle mitinge katılım sağlayan sendikalar, emek ve demokrasi güçleri, siyasi partiler alanı doldurdu. Batman’ın bölgenin tekstil kenti olması öncülüğünü düşünürsek tekstil işçilerinin katılımı düşüktü fakat geçen yıllara oranla bu yıl alanda TPAO işçileri çoğunluktaydı.

Son yıllarda bölge kentlerinde kurulan fabrikalara verilen büyük teşvikler ve bölgenin işçileşmesine karşı Batman hâlâ en yoksul şehirler arasında. Çalışma koşulları ve ekonomik durumlarına işçiler Batman 1 Mayıs’ında dikkat çekti. İşçiler, “Her şey reklam. ‘Biz böyle yatırım yapıyoruz, böyle fabrika açıyoruz ‘diyorlar peki ya sonra kimse niye işçilerin durumunu denetlemiyor” dedi.

"ALDIĞIMIZ MAAŞ HİÇBİR ŞEYE YETMİYOR"

Alana TEKSİF ile birlikte gelen kadın işçilerden biri güvenlik kaygıları nedeniyle soy ismini vermek istemiyor. Adım Fatma demekle yetiniyor. Fatma, 26 yaşında ve yaklaşık 3 senedir tekstil fabrikasında çalıştığını belirtiyor. “Bu benim ilk 1 Mayıs’ım” diyerek başlıyor anlatmaya: “Bugün buraya gelme sebebim ekonomik kriz. Aldığımız maaş hiçbir şeye yetmiyor. İşçi bayramı diyorlar hani bayram. Taleplerimiz için geldik, kimse ‘Biz işçilere olanak sağlıyoruz’ demesin. Hepsi reklam, mesele fabrika açmak değil ki. Batman’a ne kadar çok fabrika açtılar ama işçilerin halini soran yok, nasıl çalıştığımızı soran da yok.”

Fatma, “Tekstil kolay iş değil aslında. Ben üniversite okumadan fabrikaya girmek zorunda kaldım. Çok yoruluyoruz, değmiyor üstelik. Çalışma koşulları denetlenmiyor. Patronların insafına kalıyoruz” diyor.

Bir başka kadın tekstil işçisi ise yaşadığı sıkıntılara şöyle dikkat çekiyor: “Uzun mesai saatlerimiz oluyor, ek bir ücret almıyoruz. Herkes işimiz var gözüyle bakıyor ama nasıl yoğun çalıştığımızı kimse bilmiyor. Ben daha 27 yaşındayım ama bir sürü hastalığım var. Doktor bana yoğun çalışmaktan kaynaklı olduğunu söyledi.”

"EMEĞİNİZİN SÖMÜRÜLMESİNE İZİN VERMEYİN"

İşçi, ailesinde tek çalışan kadın olduğunu ancak bu durumun onun lehine olmadığını söylüyor: “Ailede annem çalışmıyor, babam da arada işler yapıyor. Erkek kardeşim işsiz. Tüm yük bende. Ailemin baskısına bir de iş baskısı ekleniyor. Bugün 1 Mayıs’ta en çok bu yüklerden kaynaklı taleplerimle geldim.” İşçi, “Özellikle kadın işçilere sesleniyorum; emeğinizin sömürülmesine izin vermeyin. Haksızlığa ses çıkarın” diyor.

Bir başka işçi ile konuşuyoruz. Belediye işçisi. “En büyük sorunumuz kadro sorunu, taşeronlaşma çok arttı. Bunlar için birleşmeliyiz. İşçiler gittikçe yoksullaşıyor, yeni programa diyecek tek şeyim işçilerin yararına değil” diyor.

"HER YERDE KUTLANMALI"

Adıyaman’dan gelen Ahmet ile konuşuyoruz. Ahmet’e bölge mitingini sorduğumuzda, “Yani Adıyaman’da da yapılabilirdi. Buraya kadar her işçi gelemez, biz deprem atlattık herkesin imkanı yok. Her yerde kutlanabilir 1 Mayıs diyor.”

Bir başka işçi de yerel kutlamalara dikkat çekiyor: “Önceden bir sürü kutlama yapardık, petrol işçileri olarak ben emekli oldum ama önceki bayramlar başkaydı. Bu kentte petrol gibi önemli bir şey var ama yoksullar da burada. Biz üretenler kazanmıyoruz.”