"Geleceğe saldırı programına karşı mücadelenin parçası olmak"

Antep’ten bir işçi

Merhaba ben Emek Parti üyesi bir işçi olarak temmuz ayının yaklaşmasıyla gözlemlerimi aktarmak istiyorum. Zaman azaldıkça fabrikalarda zam tartışmaları gündem olmaya başladı. Antep'te her zam dönemi olduğu gibi bu temmuz ayında da Başpınar'da çeşitli hareketlenmeler olabileceğini gözlemlemek çok da olanaksız değil. AKP iktidarının uyguladığı ekonomik program geniş halk kesimlerinin yaşam standartlarını alaşağı etti. Ülkenin büyük bir çoğunluğu yoksulluk sınırının altında, büyük oranda ise açlık sınırının biraz üstünde maaşlara çalışıyor! Her güne başlangıcı yeni zamlarla karşılıyoruz, ocak ayında 17 bin 2 lira olan asgari ücret birkaç ayın ardından enflasyon karşısında eridi, yok oldu. Mehmet Şimşek’in ilk göreve geldiği dönem başlatılan OVP (orta vadeli program) ile işçilerin ücretlerinden çalışma koşullarına, kıdem tazminatından vergi kesintilerine kadar, topyekûn bir saldırı başlatacaklarını açıklamışlardı. Son dönemde ise çıkartılan kamuda tasarruf paketi ile çeşitli israfların önüne geçeceğiz denilerek kamu çalışanlarının çalışma koşullarından KPSS’ye hazırlanan gençlerin önünü kesmeye kadar gelecek planları boşa düşürüldü. AKP iktidarının yarattığı güvencesiz çalışma ortamının patronlar için bir fırsata dönüştüğünü söyleyebiliriz. Özellikle bölgede atılan adımlar bölgeyi ucuz iş gücü cennetine çevirip burayı ''Bangladeşleştirmeye'' dönüştürme çabalarını yoğunlaştırıyor. 

Bunun karşısında bölgede artan mücadele her ne kadar yetersiz ve kalıcı olmasa da yapılan eylemlerin bir kıymeti var. Bölgenin diğer illerine nazaran Antep her dönem daha hareketli geçmiştir. Son iki yıldır diğer illere de sıçrayan çeşitli eylemler olmuştu. Bunlar bazen sendikal mücadele ile birleşti. Urfa’da yaşanan ve 80 gün sendikal mücadele veren Özak işçilerinin mücadelesi sınıf hareketinde ismini yazdırdı ve uzun yıllar akıllardan çıkmayacak bir mücadele verildi. Malatya, Adıyaman gibi yeni sanayi kentleri haline gelen illerde de işçiler yaşadıkları haksızlıkların karşısında çeşitli mücadeleler sergiliyor.

 Geçtiğimiz temmuz ayında Başpınar'da çeşitli fabrikalarda işçiler ek zam için mücadele etmişti. Yapılan eylemlerin ardından patronlar da boş durmuyor ve cezalandırma politikalarını başlatıyorlar. Mücadeleye katılan veya o süre zarfında fabrikada çalışıyor olan işçiler direnişten sonra ya kendileri işten ayrılıyor ya da fabrika yönetimi tarafından iş hakları feshediliyor. İşten çıkartılan işçilerin isimleri diğer fabrikalara veriliyor ve işe alınmaması gerektiğine dair ‘rica’larda bulunuyorlardı.

Hemen hemen her dönem uygulanan bu yöntem işçilerin mücadelesinin önüne geçmek için kullanılan bir yöntem fakat bu kadar açıktan yapılmasının tek sebebi var; AKP’nin patronlara tanıdığı suç işleme özgürlüğüdür. Yapılan bu uygulamanın işçilerin mücadelesinin önüne geçmek için yapıldığını söylemiştik fakat bunların ek zam talebinin önünü alamayacağını söyleyebiliriz. Her ne kadar iktidar tarafından temmuzda zam yok denilse de işçilerin dayanabilecek koşulları kalmamış ve önümüzdeki ayların Antep açısından yoğun geçeceğini görebilmek mümkün.

Antep patronları işçilerin zam taleplerini bastırmak üzere 'ücretlerde iyileştime' yaptığını açıklıyor. Has Çuval 500 TL, Sayın Tekstil 2 bin TL zam yaptığını işçilere açıkladı.

Peki Başpınar işçileri temmuzda ne yapacak? Eylemler olabilir fakat ek zam talebi yeterli midir? Çünkü AKP’nin uyguladığı politik hat sadece ücretlerimize değil doğrudan çalışma koşullarımızdan, çocuklarımızın yaşamlarına; geleceğine saldırıdır. Tüm bunların karşısında kendi hak ve özgürlüklerimiz için mücadele etmekten başka şansımız yok. Bugün Emek Partisinin çağrısı da budur. Mücadeleci işçiler başta olmak üzere işçi sınıfı ve emekçilerin bu mücadelenin bir parçası olması şart.