Aşırı sağın misyonu hedef şaşırtmak

Rüşvet, yolsuzluk ve bilumum suçlar: Her biri açısından hukuksal, sosyolojik pek çok değerlendirmeye yer verilebilir. Ancak politik bir değerlendirmede şunun altını kalın harflerle çizmek gerekir. Suç ve suçlulukla sağ ideoloji arasında, bugün içinden geçtiğimiz günlerin de adeta birer ispat olduğu sıkı bir ilişki bulunur.

Şimdi yükselen sağın karşısına çıkarılan popülist solda da dahil olmak üzere üzerinde durmamız gereken pek çok başlık Avrupa seçimleriyle birlikte birikti. Ukrayna-Rusya savaşı, Filistin işgali ve ekonomik krizle birlikte toplam durumda dünya her gün bir alev topu gibi dönüyor. Sonunda kimi yakacağınaysa, onun içinde her gün mücadele eden güçlerin durumu belirleyecek.

Trump’a yönelik saldırıya dair seçim kampanyasını güçlendirmek için düzenlenmiş olduğuna yönelik iddialar bulunsa da elbette buna ilişkin bir kanıt olmadan değerlendirme yapmak gereksiz bir spekülasyon olur.

Söyleyebileceğimiz şudur ki, Trump’ın olası liderliği uluslararası arenada sağ partilerin güçlenmesi bakımından bir sonuca işaret edecektir.

Ancak burada esas tartışma, burjuvazinin pek çok ülkede siyasetçileri yoluyla halk kesimleri üzerinde siyasi oyunlarını sürdürmesi. Burada “aşırı sağ” bile bir malzeme haline gelmiş durumda. Aşırı sağın yükselişi tehlikesi sınıf mücadelesinde daha ılıman bir hava yaratmak adına burjuva bürokratların biz olmazsak öcüler gelecek söylemine indirgenmiş durumunda. Halkın örgütlenmesinden örgütlenerek sağın yenilmesinden bahseden siyasetçi bulmak da oldukça güç. Diğer yandan toplumu kutuplaştırarak öfkeyi bölmek, aramızda bizi birbirine bağlayan ortak sorunları görünmez kılmak istiyorlar. Sağ partiler ve uygulamalarsa bu iş için biçilmiş kaftan.

Ancak bu koşullar dahi en azından halkın örgütlenmesi bakımından aşırı sağ iktidarların önünün kesilmesi hedefiyle hareket eden sendikaların, siyasi partilerin faaliyetlerinin sürdürülmesi, örgütlü olarak mücadele eden toplumsal kesimler üzerindeki baskının geriletilmesi, burjuva demokratik kazanımların, korunma yollarının tırpanlanmaması gibi sebeplerle desteklendi ve özellikle Fransa’da olumlu bir örnek teşkil etti. Zira sağın hayata geçecek tüm politikaları yalnızca ilgili politikanın sonuçları bakımından değil ama aynı zamanda sağ politik zeminin genişlemesi bakımından da tehlikeli ve yıkıcı. Dolayısıyla sağ, toplumsal güçlerin siyaset alanlarının daraltılmasına ve engellenmesine yöneliyor.

AŞIRI SAĞ BİR DÜZMECEDİR

Türkiye’deki sokak hayvanları üzerinden süregelen tartışma da tam buraya denk düşüyor. Sokak hayvanlarıyla bile mücadele içerisindeler çünkü toplumsal yaşamda çok katmanlı sorunların yarattığı yıkıcı sonuçları üstlenmeden aradan sıyrılmak gayretindeler. İş cinayetinde ölen MESEM’liler dersek kendi tedbirsizlikleri, sokaklarda denetimsiz, aşısız, beslenmeden dolaşan sokak köpekleri dersek suçlu sokak köpekleri, öldürülen kadınlar dersek yine sorun o saatte orada olan kadın. Yani sorun yaşayan kimse sorunun sebebi de kendisi diyor bu iktidar. Milyonlarcamızı sınav sonuçlarından kendimizi yetersiz ve değersiz görerek eğitim sisteminin ve eşitsizliğin sorgulanmamasını garanti ediyor. Bunun gibi sayısız örnek çuvaldızı da iğneyi de bize batırırken sorunun kaynağına da çözümüne de hiçbir faydası bulunmayan komplocu, spekülatif pek çok sav da kulaktan kulağa dolaşıyor.

Sözün özü, toplumsal sorunların giderek daha fazla yönüyle, daha yakıcı bir biçimde bizi yakaladığı dönemlerde sağın yükselmesi bir tesadüf değil. Evet onu destekleyen kitleler, bu bakımdan demokratik denilen her şey de kabaca bir düzmeceden ibaret. Toplumun en geniş kesimlerinin örgütsüzlükten sınandığı günlerde yapılacak şey sağın tüm sorunlar karşısında gerici, şoven, ırkçı, yaşam düşmanı görüşlerini çözüm sosuna bulanmış bir biçimde önümüze sunmasını reddetmek ve hatta bunlar karşısında işe yarar bildiğimiz tek yolla mücadele etmek. Örgütlenmek, örgütlenmek…