Ek zam mücadelemizi sürdürmemiz gerekiyor

Antep’ten bir tekstil işçisi

Merhaba sınıf kardeşim, sabahın zifiri karanlığında duraklara doluşanlar, makine başında sabahlayanlar, merhaba bu çağı hünerli elleriyle dokuyup yaratanlar! Bilindiği üzere, geçen yıl (2023) iktidar lütfedip asgari ücrete ara zam yapmıştı. Antep’te pek çok fabrikadan işçiler haklarını alabilmek iş bıraktı. Ücretlere gelen zamların ardından temel tüketim ürünlerine de peşi sıra zamlar geldi. Aldığımız alacağımıza yetişemeden eridi gitti. Yani bir iki aylık rahatlamadan hemen sonra darboğaz aynen devam etti. Bir de “Asgari ücret artarsa enflasyon artar’’ yalanını her tarafta dolaştırarak sanki bu ekonomik sorunların, hayat pahalılığının sorumlusu işçilermiş gibi göstermeye çalıştılar. Patronların kârını nasıl yükselttiğine, vergi borçlarının nasıl silindiğine cevap veren yok ama. Halbuki fabrikalarda, tezgahlarda emek veren, üreten bizdik. Ama ürettiğimizi satın alamayan yine biz olduk.

Bugün ise aradan geçen bir yıldan sonra biz daha da yoksullaştık. Yediğimiz ekmeği, içtiğimiz suyu, yaktığımız odunu-kömürü düşünür olduk. Sadece bu değil, insana yaraşır bir yaşamdan, insanca yaşamaktan uzaklaştık. Ama bunların üstüne asgari ücrete zam yapılmayacağı kesinleşti. Gelinen noktada bize üç, beş kuruş zammı bile çok gördüler. İktidar, patronların ekmeğine bu şekilde yağ sürmüş oldu. Kırk takla attırıp verdikleri gıda vb. alışveriş desteklerini de şimdi bir lütuf gibi önümüze sürüyorlar. İşçiler ücretlere zammı tartışmasın diye sus payı veriyorlar.Ancak artan hayat pahalılığı ve zamlar bu sus paylarıyla gerilemiyor. Bunun için hakkımız olan ücret zammını almak için, insanca yaşamak için ek zam mücadelemizi sürdürmemiz gerekiyor.