Çocuklarımıza onurlu bir gelecek bırakacağız

Pulver Kimya işçisi
Gebze

Çoğu zaman bilinçsiz biçimde de olsa yoksulluğa, işsizliğe, kapitalist saldırı politikalarına, zulme, zorbalığa karşı işçilerin verdiği her mücadele bu sömürü düzenini hedef alıyor. Bu mücadelelerin zeminini güçlendirmemiz, sahip çıkmamız gerekiyor.

Günümüzde işçi sınıfı korkunç şekilde derinleşen yoksulluk içinde çırpınırken, hak arayan, sendikal haklarını kullanmak isteyen işçiler şiddet, baskı, tehditle karşılaşıyor, sindirilmek isteniyor.

Yeni haklar elde etmemiz gerekirken elimizdeki hakları gasbetmek için ellerinden geleni yapıyorlar. Emeğin daha da ucuzladığı, fazla çalışma saatlerinin arttığı, iş güvencesi olmayan bir sistem dayatılıyor. Bunca adaletsizlik ve hukuksuzluk içinde sendikalar neden sessiz kalır ve kime hizmet ediyorlar, bunu bilmeliyiz...

Sendikalar genel grev kararı almalıdır.

Sistemin amaçladığı, sendikaları itibarsızlaştırmak, işçi ve emekçilerin mücadelesini ortadan kaldırmak ve tamamen örgütsüz bir sınıf oluşturmak. Sermaye bu yolla kârını katlamak isterken derin yoksulluk yaşayan biz emekçiler ne istiyoruz? En önemlisi insanca bir yaşam istiyoruz. Bunun için herkesin safını bilmesi sınıfına sahip çıkması gerekiyor. İşçi sınıfının kaderini bir avuç sermayedar belirlememelidir.

Bugün işçilerin çoğu hem bedenen hem zihnen sağlık sorunları yaşıyor. İntihar edenlere rastlıyoruz. Binlerce öğrenci okulu bırakıyor. İşçilerin çocukları dengeli ve sağlıklı beslenemiyor.

Bir iş yerinde haklarını alamayan, bir başka iş yerinde ücreti düşük olduğu için greve çıkan, haksızlığa karşı eylem yapan işçileri herkes sahiplenmelidir.

Biz inanıyoruz, çocuklarımıza onurlu bir gelecek bırakacağız.

Şöyle bir sözle noktalayayım: “Her şeye rağmen düşmana inat yaşayacağız. Yarın bizim çünkü... Biz öleceğiz ama çocuklarımız bırakacağımız mirası taşıyacaklar yüreklerinde... Ve onların yürekleri bizim altında ezildiğimiz korkuları taşımayacak.” (Ho Amca)