Parasız, bilimsel, demokratik liseler için mücadeleye!

Ümran

Sincan/Ankara

Okullarda yeni bir dönemin başlamasıyla birlikte eğitim masrafları tekrardan gündeme geldi. Artan masraflar, önümüzdeki eğitim yılı için aileleri ve öğrencileri kara kara düşündürüyor. Stajlarda sömürünün artması, mesleki ve akademik eğitimin niteliğinin günden güne azalıyor olması, gençliğin ortak sorunlarından. Sincan’daki meslek liseli ve Anadolu liseli öğrencilerin bu sorunlar hakkında ne düşündüklerini öğrenmek adına bir anket hazırlamaya karar verdik.

EĞİTİM LÜKS OLMAMALI

9 farklı okuldan 94 Anadolu liseli ve 7 farklı okuldan 62 meslek liseli öğrencisine anketi ulaştırdık. Anket sonuçlarına göre öğrencilerin %73’ü ulaşım koşullarının yetersiz ve pahalı olduğunu düşünüyor. Birçok arkadaşımız otobüslerin çok kalabalık geldiği için durmadığını, sefer sayıları yetersiz olduğu için çoğu zaman otobüse binemediklerini ve dolayısıyla okula geç kaldıklarını söylüyorlar. Okul çıkışlarında da eve varma saatlerinin epey geciktiğini dillendiriyor. Ulaşıma harcanacak masrafları karşılamak yerine yürüyerek gidip gelmeyi tercih eden arkadaşlarımız da var. Hâlihazırda yetersiz olan sefer sayılarının üstüne ücretlere eklenen zamlar artarak devam ediyor. Ulaşım ücretlerinin pahalı olmadığını, artan benzin fiyatları ile zamların olmasının mantıklı olduğunu söyleyen arkadaşlarımız da oldu. Ancak artan benzin fiyatlarının yükü neden biz öğrencilere biniyor, bunun parasını öğrencilerden mi çıkartmak gerekir diye sorduğumuzda hızlıca fikir değiştiriyorlar. Temel hakkımız olan ulaşıma getirilen zamlar geri alınmalı, abonman ücretleri düşürülmeli ve sefer sayıları arttırılmalıdır.

Anadolu liseli arkadaşlarımızın %95’i ek kaynak ve dershane fiyatlarını pahalı bulurken bu masrafları vermeye devlet okullarının verdiği niteliksiz ve bilimden uzak eğitimin sebep olduğunu söylüyorlar. Okullardaki eğitimin niteliğinin azalması aileleri ve arkadaşlarımızı dershane ve özel derslere mahkûm eder konumda. Hâlihazırda ateş pahası olan ek kaynak fiyatlarıysa sürekli zamlanmaya devam ediyor. Meslek liseli arkadaşlarımızın da %53’ü okuldaki atölyelerini yetersiz buluyor, atölyelerinin ihtiyaçlarını kendilerinin karşıladığını belirtiyor. Meslek liseliler için okumak günden güne güçleşiyor, staj ücretleri eğitim masraflarını karşılamadığından birçok meslek liseli MESEM’e mahkûm ediliyor, eğitim hakları gasp ediliyor.

DİYANETE BÜTÇE VAR 1 ÖĞÜN ÜCRETSİZ YEMEĞE YOK

Öğrencilerin %90’ı okul kantinlerinin pahalı olduğunu söylüyor. Beslenme ihtiyaçlarını karşılamak için evden yemek getirdiklerini ancak evden yemek getirmenin bir külfet olduğunu belirtiyorlar ve kantindeki fiyatların marketlerden daha pahalı olmasına anlam veremiyorlar. Birçoğu ise fiyatların yanı sıra alınan yemeklerin verilen ücretleri karşılamayan, doyurucu olmayan ve sağlıksız bir nitelikte olduğunu dile getiriyor.

Sağlıklı, doyurucu ve besleyici gıdaya ücretsiz bir biçimde erişimin devlet tarafından sağlanması, ailesinin imkanlarına bağlı olmaksızın, her öğrencinin hakkıdır. Bunu tartıştığımızda masraflı olacağını söyleyen arkadaşlarımız oldu. Ancak iktidar bu yıl 2,2 trilyon lira tutarında vergi toplamayacak. Söz konusu verginin yaklaşık 1,6 trilyonluk kısmı ise patronlardan toplanmayacak vergiler ve verilecek teşviklerden oluşmakta. 2024 yılında açıklanan Diyanet bütçesiyse tamı tamına 91.824.805.000 TL. Bunun yanında her okulda yemek sağlamanın zor olacağını, öğle aralarının uzamasına neden olacağını ve sıra beklemek zorunda kalacağını düşünenler de var. Ancak durum böyle değil. Zaten bir öğün yemek veren özel okullar var. Devlet okullarında da yapılmasının önünde bir engel yok. Dağıtım yapan banko sayılarını arttırmak veya öğle çıkışlarında yemeklerin hazır bir şekilde masalarda olması sağlanabilir.

SORUNLARIMIZIN ÇÖZÜMÜ NE?

Mesleki ve akademik eğitimin niteliğinin günden güne düşüyor, eğitim masrafları katlanarak artıyor. Sefer sayısı eksik, otobüsler pahalı olduğu için yürümeyi tercih ediyoruz. Kantinler pahalı olduğu için evden yemek getiriyoruz. Ek kaynak fiyatları pahalı olduğu için başka yerlerden bütçe kısarak kitap alıyoruz, fotokopi çektiriyoruz veya ikinci el kitap alıyoruz. Atölyelerde eksik olan malzemeleri kendi cebimizden karşılıyoruz. Yani sorunlara karşı sürekli kendi cebimizden çözümler üretiyor, hayat kalitemizi azaltıyoruz. Parasız, bilimsel ve demokratik liseler için bir öğün ücretsiz yemek talebi sağlanmalı, ulaşım ücretleri düşürülmeli ve sefer sayıları arttırılmalı, eğitim araç-gereçleri ve ek kaynaklar devlet tarafından sağlanmalı. Eğitimde niteliğinin arttırılması için eğitime ayrılan bütçenin arttırılması da şart. Bütün bu talepler doğrultusunda hep beraber istikrarlı bir mücadele örmeliyiz.