İnsanca yaşam için mücadeleye, 20 Ekim’de güçleri birleştirmeye

Demir DİKKAN
Ankara

Türk-İş, Hak-İş ve DİSK geçtiğimiz temmuz ayında bir araya gelip işçilerin ortak sorunları için birlikte hareket etmelerinin gerekliliğini vurgulayarak ortak bir açıklama yapmıştı. Bu açıklamada “İnsan onuruna yaraşır bir yaşam” için ücretlerin artırılması, sendikal örgütlenmenin önündeki engellerin kaldırılması, iş kazası ve mesleki hastalıklar gibi birçok talep ve ihtiyacın vurgulandığı 10 madde bulunuyor. Ne var ki 3 işçi konfederasyonu bugüne kadar ikili ya da üçlü birleşik bir eyleme girişmedi. Her bir konfederasyon farklı illerde bu maddelerin başkaca yönlerini öne çıkaran eylemler düzenledi. Bunların değerlendirmesini yapmak uzar gider. Bu yazı Türk-İş’in 20 Ekim’deki Ankara mitingini işçilerin nasıl ele alması gerektiğini kısaca konu edinecek.

Ülkemizde bir süredir ekonomik kriz ve enflasyonun yarattığı ağır yaşam koşulları işçileri derinden vuruyor. Türk-İş’in son açıklamasına göre yoksulluk sınırı 64 bin 595 TL, açlık sınırı 19 bin 830 TL. Hemen her iş kolunda işçilerin çoğunluğu yoksulluk sınırının altında, bir bölümü yoksulluk sınırına yakın ücretler alıyor. Asgari ücretin üzerindeki ücretlerin vergi dilimine girmesi ücretleri eritiyor.

Vergi kesintileri işçilerin belini büküyor, doğru. Patronlar işçilerden çok daha düşük oranda vergi ödüyor, bazılarına vergi hak getire. Ancak vergi kesintileri olmasa da işçilerin ücretleri şirketlerin devasa kâr oranlarının karşısında oldukça düşük kalıyor. İşçiler TÜİK’in şaibeli enflasyon verilerine göre zam alırken şirketlerin kâr oranları katbekat artıyor. Ücret meselesi işçilerin yaşamını, çocuklarının beslenmesini, ev kiralarının ödenmesini, kredi kartı borçlarını doğrudan belirliyor. İşletmeler kârlarını enflasyonun çok üzerinde artırırken işçiler neden resmi enflasyon oranına göre ücretler alıyor? Enflasyon ücretlerin düşürülmesiyle ortadan kalkmaz. Bunu gördük. Ücretler artmadı ama enflasyon dizginlenemiyor. O nedenle bu miting işçiler için vergide adalet talebinin yanında insanca yaşayacak ücret talebini büyütmek için de büyük bir fırsat!

ÜRETİMİ ETKİLEYECEK EYLEMLERDEN UZAK DURUYORLAR

Türk-İş’in eylül ayında aldığı, örgütlü olduğu tüm iş yerlerinde 1 saatlik iş bırakma ve basın açılaması yapma kararını başta Türk Metal olmak üzere birçok sendika ve şube örgütlemedi. İşçilerin bir bölümü bu karardan dahi sonradan haberdar oldu. Bu örnekten görüyoruz ki işçilerin gücünü gösterebildiği, üretimi etkileyerek sermaye sahiplerini sıkıştıracak eylemlerden uzak duruyorlar. Ancak işçiler gücünü en iyi şekilde nasıl gösterir? Var ettikleri şeye, üretime etki eden eylemlerle. Bu miting işçilerin birliğini güçlendirmesi için önemli bir fırsat olsa da patronları korkutacak şey üretimi zayıflatan eylemlerde yatıyor. Onlar işçileri değil kârlarını düşünüyorsa işçiler de çomağı oraya sokmalı.

Sendika şubeleri yeterli oranda servis kaldırmadığı gibi işçilerin de eylemin örgütlenmesinde doğrudan söz sahibi olmasının önünü tıkıyor. İşi tepeden, merkezden çözüyorlar. İşçilerle aynı koşulları yaşamayanlar dertlerini nasıl bilsin? Bu nedenle işçiler yanında çalıştığı arkadaşlarından başlayarak bölümünden, vardiyasından arkadaşlarıyla bu mitingi güçlü geçirmek için hazırlık yapmalı. Hakları, talepleri için mücadelede kendi birliğinden başkasına güven olmaz.

Vergide adalet nasıl sağlanacak? Alaaddin’in sihirli lambasından mı çıkacak? İktidar çalışanlardan aldığı vergiyi patronlara teşvik olarak geri veriyor. O zaman şirketlerden, patronlardan servet vergisi alınmalı. Madem refahı, yaratılan zenginliği emekçiler biraz daha rahat nefes alsın diye kullanacağız o zaman yoksulluk sınırının altından vergi alınmasın.

İşçiler vergide adalet talebiyle yetinmemeli. Bu miting güçleri birleştirmek, daha ileri adımlar atmak için bir fırsat. Bu miting kararı işçiler bastırmadan alınmazdı. İnsanca yaşayacak ücret ve yukarıdaki talepleri en güçlü haliyle alanlara yansıtmak bu mitingin bir yol açması için belirleyici olacak.