Sadece cepten değil hayallerden de çalınıyor
25 işçinin çıkartıldığı yüzlerce işçinin ise işten çıkartılacağı haberlerinin dolaştığı TEMSA'da genç bir işçi, "başarı ve büyümenin"arkasındaki sırrı haksızlık ve sömürü olarak ortaya koyuyor.
Ekran Görüntüsü: TEMSA tanıtım videosu
TEMSA işçisi
Adana
Merhaba Evrensel okurları, ben genç bir işçiyim. Adana’da ücret ve süreklilik bakımından iyi konumda olduğu söylenen TEMSA’da çalışıyorum. Daha önce herhangi bir fabrikada çalışmadım. Çevremde duyduğum kadarıyla diğer fabrikalara kıyasla TEMSA en iyi konumda. Bazen düşünüyorum, adaletsizlik ve sömürü düzeninin olduğu, işçi haklarının ihlal edildiği TEMSA böyle büyük ve iyi deniyorsa, diğer fabrikalar ne durumda acaba?
TEMSA’dan ve günlük yaşamımdan bahsetmek istiyorum biraz. Son zamanlarda fabrikada üretimde az miktarda azalma var ve bu durum çalışanları, işçileri geriyor. İşten atılma korkusu fabrikada çalışan çoğu işçide var. Özellikle genç işçilerde bu tedirginliği görüyorum. İşçiler TEMSA’ya güvenerek gelecekleri için adım atıyor, hayaller kuruyor.
Fabrikada işten atmalar başladı. Yaklaşık iki hafta önce yeni evlenmiş bir çalışanı, bir hafta önce de birkaç haftaya düğünü olacak bir arkadaşı çıkardılar. Ayrıca yaklaşık 25 kişiden de emekli olup çıkmalarını istediler. Bu duruma fabrikadaki çalışanların çoğu tepkili ancak Özçelik-İş suskun. İşten çıkarılanlardan biri Özçelik-İş’e gidince, sendikacılar, “Bizim yapacağımız bir şey yok” yanıtını vermiş. Fabrikada 200 kişi daha çıkarılacak diye bir söylenti var. Bu laflar ve son yaşanan işten çıkarmalar fabrikada gergin bir hava oluşturuyor.
Normalde günde 4 tane otobüs üretiliyor. Satılan 1 otobüs tüm TEMSA çalışanlarının bir aylık maaşlarını karşılıyor. Ancak patrona giden gelir az bir miktar azalınca ilk başvurdukları çözüm işten çıkarmalar oluyor.
TEMSA çalışanları, Sabancı Holdingden daha fazla vergi ödüyor bu ülkede. İşçiler sendikaya her ay binlerce lira ödüyor ama haklarımız savunulmuyor. Sadece cepten değil, hayallerimizden de çalınıyor. Bu gidişatta hükümetin siyasi ve ekonomi politikaları gençlerde umutsuzluğa ve gelecek kaygısına yol açıyor.
Çalışma koşulları ise genel olarak ağır. Mola saatleri yetersiz kalıyor, günde iki kere 10’ar dakikalık çay molası veriliyor. Mola alanına çıkana, çayı alıncaya kadar 3-4 dakika bitiyor bile. Boyahanede koşular daha zor. Kabin içerisinde kimyasala ve aşırı sıcağa maruz kalınıyor. Kimyasaldan etkilenmemek için maske gibi koruyucu ekipman temin edilmiş fakat üç saat boyunca havasız ve sıcak bir alanda o maskeyle çalışmak çok zor. Özellikle boyahanede çalışan işçiler için mola saatleri biraz daha artırılmalı, zorunlu mesai dayatması sona ermeli ve çalışma saatleri düşürülmelidir...
