Güvensiz alanlar kampüslerimize sirayet ediyor

İktisat Fakültesi öğrencisi

İstanbul üniversitesi

Bugün, İstanbul Üniversitesi öğrencileri olarak, kampüste yaşadığımız ve ufak gibi görünen ama iyileştirildiğinde hepimizi rahatlatacak birkaç konu hakkında konuşmak istiyorum. Sınav dönemine girerken ders çalışabileceğimiz birkaç alandan biri olan kütüphanelerde, özellikle kış mevsiminin gelişiyle hava erken kararıyor; dersten veya kütüphaneden geç saatlerde çıkan öğrenciler için bu durum endişe verici bir hal alabiliyor. Çevremdeki birçok arkadaşım da bu durumu deneyimliyor. Örneğin, akşamları kütüphaneden çıkış yolunda kampüsün büyük bir bölümü ışıksız ve karanlık oluyor. Bazen birkaç kişi birlikte yürüdüğümüzde bile, sadece birbirimizin sesini duyabiliyoruz; çünkü önümüzü dahi göremediğimiz bu karanlık yol, ürkütücü bir atmosfer yaratıyor. Bu belirsizlik içinde, karşımıza ne çıkacağını kestiremiyoruz.Kampüste daha güvenli ve rahat vakit geçirmek, evlerimize daha aydınlatılmış bir kampüsten geçerek ulaşmak hepimizin ortak isteği. Bu nedenle, kampüsün ışıklandırmasının iyileştirilmesi ve arttırılması talebi, en yapılabilir çözümlerden biri olarak karşımıza çıkıyor. Ancak mesele sadece bundan ibaret değil. Diğer bir önemli konu da kendimizi ifade edebildiğimiz alanlarda dahi kadınların güvende hissetmesini zorlaştıran anlayışın hayatımızın içine kadar sirayet etmesi. İçinde bulunduğumuz koşullarda, kadınların günlük yaşamda kendilerini korumalarının ne kadar elzem olduğu tartışılmaz bir gerçekken, kampüsümüzde bile “karanlıkta” kalmak, kaygılarımızı daha da arttırıyor.

DAYANIŞMAK, GÜCÜMÜZ OLACAK

Tüm bu zorluklar içinde bir kadın olarak, “Ne yapmalı? Çözümü nerede bulmalı?​” diye düşündüğümüzde; bunun tek başına bir kadının mücadelesi olmaması gerektiğini biliyoruz. Kadınların birbirine destek olduğu, sorunları paylaşarak birlikte çözüm üretmeye çalıştığı bir dayanışma ortamının gücü, bu zorlukları aşmada en büyük etken.