Adana’da kutlamaların merkezi Suriyeli mahalleler: Hükümetin düşmesi geri dönüş hayalleri mi?
Esad hükümetinin yıkılmasını coşkuyla karşılayan Adana’daki Suriyeli mülteciler, ülkelerine dönmek istediklerini söylüyor. Ancak bu dönüşün hemen gerçekleşmesi zor görünüyor.
Volkan PEKAL
Adana
Suriyeli mültecilerin kutlamalarının merkezinde Esad hükümetinin yıkılması var. Kadın ve çocukların da katıldığı bu kutlamalarda, özgürlük sloganları ve zafer işaretleri dikkat çekse de emperyalist güçlerin ve onlarla işbirliği yapan örgütlerin varlığı ve onların Suriye’nin geleceğindeki rolü de henüz geniş çapta tartışılmıyor.
Esad hükümetinin yıkılması Türkiye’de yaşayan Suriyeli mülteciler tarafından birçok yerde coşku ile karşılandı. Suriyelilerin yoğun olarak yaşadığı Mirza Çelebi, Dumlupınar Mahallelerinde Obalar Caddesi, Mirza Çelebi Caddesi ve o bölgede yer alan Seyhan Belediyesi’nin yapımına devam ettiği kent meydanı bayram yeri görüntüsünde. Kutlamaların ön safhalarında erkekler görünse de meydanın çevresine doğru gidildiğinde kadınlar ve çocuklarında varlığı göz çarpıyor.
SURİYELİLERİ BİRLEŞTİREN HÜKÜMETİN DÜŞMESİ
Alanlarda sallanan bayraklar arasında Suriye’de cihatçıların kullandığı 3 yıldızlı bayrak ve Filistin bayrakları öne çıkıyor. Türkiye bayrakları da taşıyan Suriyeli mülteciler İslami işaretler yerine zafer işaretini tercih ediyor. Çünkü onları birleştiren şey Suriye’de hükümetin düşmüş olması. Sokaklarda tekbir sesleri de duyuluyor ancak Arapça “Özgür Suriye” sloganları daha çok karşılık buluyor.
Fotoğaf: Volkan Pekal/Evrensel
Konuştuğumuz mülteciler, hükümetin yıkılmasının ardından Suriye’de yeni bir dönem başlayacağını düşünüyor. “Her şey daha iyi olacak” ifadeleri sıkça duyuluyor. Ancak bu umut, daha çok mevcut hükümetin yıkılmasıyla bağlantılı. Ancak, Suriye’nin geleceği ve yeni yönetim yapısına dair net bir fikir henüz oluşmamış durumda. Bölgede emperyalist güçlerin ve onlarla işbirliği yapan örgütlerin varlığı ve onların Suriye’nin geleceğindeki rolü de henüz geniş çapta tartışılmıyor. Mevcut durumda “Nasıl bir Suriye?” sorusu üzerinde derinlemesine bir tartışma yok. Hükümetin devrilişine odaklanan insanlar geri dönüş fikrine sıcak bakıyor.
GERİ DÖNÜŞ İSTEĞİ: ŞİMDİLİK BİR HAYAL Mİ?
Kutlamalara katılan birçok kişi, ülkelerine dönmek istediklerini söylüyor. Ancak bu dönüşün hemen gerçekleşmesi zor görünüyor. Özellikle Türkiye'de büyüyen gençler için dönüşün sancılı bir süreç olabileceği ifade ediliyor. Geri dönüş isteği yüksek olsa da bu bölgelerin güvenli hale gelip gelmeyeceği konusundaki belirsizlik, Suriyelilerin planlarını şekillendiriyor.
Eylem alanında görüştüğümüz gençlerden Ömer, “Zor olacak ama oraya alışacağız” diyor. Hayatının büyük bölümünü Türkiye’de geçiren Ömer, dönmek istediğini ancak bugün dönmenin vakti olmadığını ifade ediyor. Ömer, düşüncelerini şu şekilde dile getiriyor; “Türkiye olmasa biz Halep’i alamazdık. Halep’i aldılar ya biz çok mutlu olduk. Halep’i almasalar biz daha burada kalırdık. Çok şükür orada 3 katlı apartmanımız var. Hâlâ duruyor. Köyde de evimiz var. İyi olursa dönerim ama hâlâ çok erken. Daha önce dönenler döndü, yok oldular, kaçırıldılar, öldürüldüler. Şimdi daha erken. Rusya hâlâ diyor, ‘Biz Halep’i vuracağız’ ama nasıl düzelecek, nasıl olacak bilmiyoruz. Bugün dönmek mümkün değil.”
“ÇOCUKLUĞUMU BURADA YAŞADIM, SURİYE’YE GİTMEK İSTİYORUM”
Aileler geri dönüş planlarını gelecekteki gelişmelere bağlıyor. Halep gibi şehirlerin güvenli olup olmadığını görmek için zaman gerektiğini belirtiyorlar. Muhammed isimli genç, babasının yıl başında Halep’e gidip vaziyete bakacağını, ardından da kendilerinin gideceğini söylüyor. Babası ve abileri inşaat işçisi olan Muhammed, kendisinin de tamirci olduğunu belirterek, hep birlikte döndüklerinde Suriye’de bir ekonomi olacağını, iş bulabileceklerini ifade ediyor. Planları 3 katlı evlerine ailecek dönüp orada yeniden bir hayat kurmak. Daha önce gitmemelerini “Gitseydik yüzde yüz ölecektik” diye açıklayan Muhammed, “Kendimizi korumak için geldik. Eskiden daha güzel olacak. Ben küçüklüğümü, çocukluğumu burada yaşadım, orayı görmedim. 7 yaşındaydım geldim, şimdi 18 yaşındayım. 11 yıldır buradayım. Oraya gitmeyi çok istiyorum” dedi.
Ben 2012’de Türkiye’ye geldiğini ifade eden Muhammed Silo, “Çocukluğumu burada yaşadım” diyor. Buraya alıştığını ifade eden ancak dönmek istediğimi ifade ediyor. Türkiye’ye gelirken burada olan akrabaları nasıl dayanakları olduysa döndüklerinde de Halep’te bıraktıkları akrabalarının dayanakları olduğunu söyleyen Silo, “Amcamın dükkanı var, babamın dükkanı duruyor. Akrabalarımı Türkiye’ye geldiğimden beri bilmiyorum. Ben Marangozum. Dönünce iş olacak” dedi.
Adana’da ayakkabı işçisi olarak çalışan Halil de “11 senedir buradayız. Savaş vardı. Mecbur burada kaldık. Dönmek istiyoruz” diyor. Ancak hemen dönmenin mümkün olmadığını ifade eden Halil, “Şimdi savaş olduğu için orada iş yok. Ancak 2-3 ay içinde düzelirse dönmek istiyoruz. Ama şimdi değil” dedi.
