"Gün yüzü görmeden çalışıyoruz"

Kayseri’den bir metal işçisi

Kayseri’de bir metal fabrikasında yaklaşık 15 yıldır çalışıyorum. 15 yıldır gece gündüz, yaz kış fark etmeksizin sabah erken saatte kalkıyorum. Fakat kış mevsiminde erken kalkmak insanın canından can alıyor. Çünkü hava karanlıkken kalkıyorum, akşam karanlıkta eve geliyorum. Yani anlayacağınız gün yüzü görmeden robot gibi çalışıyoruz. Bu durumda aldığımız ücret de açlık sınırının biraz üstünde olunca hayattan zevk almayı unutuyoruz. Hem yoğun bir şekilde sömürülüyoruz. Hem de gün yüzü görmeden kış mevsiminde karanlıkta, ayazda titreyerek işe gidip gelme rutini insanlıktan çıkarıyor. Eşim de çalışıyor ve çocuğumuzu annemize bırakıyoruz.

Yani anlayacağınız bizim gibi işçilerin yüzü bu şartlar altında hiç gülmeyecek. Çünkü saat ayarlamasının yapılmaması bizim ömrümüzden götürüyor. Karanlıkta erkenden kalkmanın insan ömrünü kısalttığını söyleyebilirim. Biz işçiler hayatın tüm çilesini çekerken patronlar da tüm zevküsefasını sürsünler. Kapitalizmde işçilerin canı cehennemde, patronlar da güllük gülistanlık cennet bahçesinde güller içerisindeler. Tek adam iktidarı ve sermayedarlar için yaşanabilir ülke olurken biz işçilerse bugünü nasıl atlatacağız derdindeyiz. Buradan tüm işçilere şu çağrıyı yapmak istiyorum: Eğer gün yüzü görmek istiyorsak biz işçiler birleşmeli, mücadele etmeliyiz. Yoksa kapitalist sistemde kokuşmuş düzen partilerinin sunduğu yaşam çerçevesinin dışına çıkamayız.