Bize borçlu oldukları bir gelecek var!

Nehir KARTAL

Kartal/İstanbul

Kartal’da üniversite sınavına hazırlanan bir öğrenciyim. Bu sene ilk defa mezuna kaldım. Elbette her öğrencinin sınav stresi farklılık gösteriyor, bu durum bende daha azdı. Kendimi şanslı saymıyorum çünkü hiçbir gencin bu stresi yaşamasını istemezdim. Hayallerimin çoğunu kenara bırakıp rahat yaşayabileceğim yollara yönelmek zorunda kalıyorum, kalıyoruz. Çocukken bazen aklımızın ermediği şeyler büyüdükçe ortaya çıkıyor ve nasıl ayakta kalabileceksek o insana dönüşmeye başlıyoruz. Günlük hayatta konuştuğumuz her konunun gelecekte rahat yaşayabilecek miyiz acaba sorusuna bağlanması günden güne birer birer sönen umutlarımızdandır. Herkesin arkasında bıraktığı güzel bir gençlik olmayabiliyor. Bugün bir öğrencinin arkadaşlarıyla rahatça dışarıda gezememesi, hayatının en güzel senelerini tek bir sınava bağlaması hiç mantıklı gelmiyor ve gelmeyecek de. Her konuda olduğu gibi tek çarenin bu olduğunu savunmak yanlış olur. Sanata ilgisi olan bir genç, aç kalırım düşüncesiyle hayallerini arkada bırakıyor ve biraz da olsa kendi için yaşayabileceği bir gelecek mahvediliyor. Sırf geçinmek için katlanılan uzun iş saatleri, baskılar, yeterli olmayan maaşlar ve bu durumun gitgide normalleştirilmesine mecbur bırakıldığımız için de bize hem koskoca bir gençlik hem de yıkılan bolca hayal borçlu olmaya devam edecekler.

DERSLERİMİZDEN MAHRUM KALDIK

Senenin ilk başında mecburen eşit ağırlık sınıfındaydım. Sırf başta fazladan sayısal sınıf açamadıkları için sınıfça eşit ağırlıktan sayısala geçtik ve bizi daha sonra sayısal sınıfa aldıklarında açıkçası uyum sağlamakta zorlandım. İki ay boyunca sayısal dersleri görmemek oldukça geride bırakmıştı bizi. Hala mantıklı bir sebebi var mıydı bilmiyoruz çünkü bize net bir şey söylenmedi. Böyle durumlarda işin içinde en çok olan öğrenciler olmasına rağmen hiçbir fikri alınmayan da öğrenciler oluyor.

YENİ YILDAN DİLEĞİM: İNSANCA BİR YAŞAM

Bir senenin daha sonuna gelirken yeni yıldan beklentim daha rahat masanın başına oturup daha çok ders çalışmak oluyor. Tabii işin akademik boyutundan çıkarsak bir araba, bir ev, bir de mutlu bir ilişkiyi kim istemez. İşin şakasından çıkarsam böyle bir ekonomide bunlar sadece hayal. Ama biraz da gerçekçi olursam; hayallerimin heba olmadığı, sevdiğim mesleği yaptığım ve insanların zorluk çekmediği bir yıl isterdim. Belki bir müzisyen, belki bir ressam ya da sporcu olmak isteyen; şartları el vermediği için yapamayanların rahat şartlarda hayallerini gerçekleştirmesini isterdim. Yaz aylarında sadece çalışmak zorunda olanların yazın tadını çıkarmasını, yazın tadını çıkaracak kadar maaş ve izin alabilmesini isterdim. En önemlisi de bunlardan çok maaşı ev kirasına bile yetmeyen, asgari ücretle çalışan insanların haklarını almasını isterdim. Kendim için isteyeceğim çok şey var: Benim de gelecekte mutlu olmam, geçinebilmem, istediğim mesleği yapabilmem, güzel üniversite yılları geçirebilmem için düzelmesi gereken çok şey var. Yeni yıl hepinize sağlık ve mutluluk getirsin. Bu yılda diğer yıllarda da ayakta kalmak için çabalayan bir gençlik olacak. En çok da bizler için mutlu bir gelecek isterim.