Atılan arkadaşlarımız bizim onurumuzdur
"Biz, TKIS Blinds çalışanları insanca yaşam hakkını kazanacağız. Gelecek nesillere mücadelenin ve birliğin gün sonunda kazandığını çok güzel bir şekilde göstereceğiz."
Fotoğraf: Evrensel
TKIS Blinds işçisi
İstanbul
Merhaba, ben 4 yıldır TKIS Blinds fabrikasında çalışan bir işçiyim. Toplam 205 çalışanı olan bu fabrikada TEKSİF’te örgütlendik. Sendikanın yetki belgesinin gelmesiyle patron 10 arkadaşımızı işten çıkardı. Ben hâlâ TKIS Blinds’te çalışıyorum. Fakat gelin görün ki içerideki baskılar bitmek bilmiyor. Ben ve diğer arkadaşlarımın önceliği patronun sendikayı tanıması ve işten çıkarılan arkadaşlarımızın tekrar işe alınması.
Bizleri açlık ve işsizlikle tehdit etmelerinden bıktık. Halbuki tek isteğimiz insanca ve onurlu bir şekilde yaşamak. Ekonomik durumlardan dolayı her birimiz zor bir dönem içerisindeyiz. Bugün TKIS Blinds’ten aldığımız 20 bin lirayı sadece bir ev kirası olarak vermek istemiyoruz. 10 saat ayakta çalışıp akşam yemekhanede çıkan meyveyi, tatlıyı evimize götürüyoruz. Bizlere bu çaresizliği yaşatmak ne kadar doğru? Çalıştığımız iş yerinde gördüğümüz mobbingin haddi hesabı yok. Bizler emekçiyiz, bizler üretiriz. Peki bizler üretirken sadece patronun zenginleşmesi, farklı fabrikalar açması doğru mu?
77 gündür arkadaşlarımız fabrikanın önünde seslerini duyurmaya çalışıyorlar. Kış aylarındayız, bu soğukta dışarıda olan arkadaşlarımızın tek istediği tekrardan işlerine geri dönmek.
Bir işçi olarak o kadar çok şey paylaşmak istiyorum ki sürekli baskı altında çalışmaktan yorulduk. Fazla mesailere kalmadığımız zamanlarda tutanak tutmalarından yorulduk. Sürekli yeni yeni adetler çıkarıp işçiye sorumluluk çıkarmalarından yorulduk. Kendi ülkemizde üreten bizleriz ama ne yazık ki ‘emeğimizin dilencisi’ olanlar da yine bizleriz.
Buraya sayfa sayfa yazabilirim. Bunu okuyacak olan siz sevgili arkadaşlarım, TKIS Blinds’ten atılan işçiler bizim onurumuzdur. Asla yalnız değildir! Zafer direnen emekçinin olacak! Bu fabrikaya sendika halaylarla girecek.
Biz, TKIS Blinds çalışanları insanca yaşam hakkını kazanacağız. Gelecek nesillere mücadelenin ve birliğin gün sonunda kazandığını çok güzel bir şekilde göstereceğiz. İlk defa böyle bir mektup yazıyorum. Yanlışlarım varsa, kendimi ifade edemediysem sadece gülün ve o güzel yüzünüzden o güzel gülücükler hiç eksik olmasın.
Yalnız değilsiniz ve bizler sizleri çok seviyoruz, daima sizlerleyiz...
