Erol Büyükkaraca’yı yitirdik

Sınıfsız sömürüsüz bir dünya ideali için uzun soluklu mücadelesiyle silinmeyecek bir iz bırakan Erol Büyükkaraca, tedavi gördüğü Almanya'nın Frankfurt kentinde yaşama veda etti.

Yakalandığı ağır hastalık nedeniyle tedavi gördüğü hastanede yaşamını yitiren Erol Büyükkaraca'nın dostları ve yoldaşları tarafından 25 Ocak Cumartesi günü Frankfurt'ta yapılacak bir törenle memleketi Türkiye’ye uğurlanması bekleniyor.

Tüm yaşamı ve enerjisini işçi sınıfının mücadele ve örgütlenmesine adayan Erol Büyükkaraca, 70'li yılların ikinci yarısında başlayıp Emek Partisi'ne kadar uzanan yarım asırlık dönem boyunca işçi sınıfı davasının örnek militanlarından biri oldu.

ÖRNEK BİR DEVRİMCİNİN ÖZGEÇMİŞİ

26 Eylül 1960’da Eskişehir’in Seyitgazi-Yarbasan Köyü’nde doğan Erol Büyükkaraca, beş çocuklu yoksul bir Türkmen ailesinin üçüncü çocuğuydu. Babası inşaat işçisiydi. Lise yıllarında bir diş doktorunun yanında teknisyen olarak çalıştı. 1977’de Karadeniz Teknik Üniversitesi’ne kaydını yaptırdı. Öğrenci gençliğin mücadelesinde yer alırken defalarca gözaltına alındı. Bu dönemde THKO’lularla tanıştı ve Trabzon Yurtsever Devrimci Gençlik Derneği’nin yönetiminde yer aldı. YDGF’nin militan yöneticilerinden Mustafa Şevik ile de bu dönemde tanışan Erol Büyükkaraca, YDGF’nin sıkıyönetim koşullarında yapılan kongresine de delege olarak katıldı. 12 Eylül cuntasının işbaşına gelmesiyle birlikte başlatılan büyük gözaltı ve tutuklamaların sonucunda 1981 Nisan’ında TDKP davasında gözaltına alınarak ağır işkencelere tabi tutuldu. Polis ve cezaevindeki işkencelere direnen Büyükkaraca, 1983’e dek cezaevinde kaldı.

Hapisten çıktığında bir matbaada işçi olarak çalışmaya başladı. Kararlı bir militanı olduğu örgütünün yeniden toparlanması döneminde, 'örgüt, mücadele ve sosyalizm' fikrine yönelik çok yönlü saldırılar karşısında mücadeleci kişiliğini ortaya koyan örnek tutumuyla en ön saflarda sorumluluk ve inisiyatif üstlendi.

Erol Büyükkaraca, Emek Partisi’nin kuruluşundan bugüne kadar, partinin işçi sınıfı ve ezilen halk kitlelerinin sermaye ve gericiliğe karşı mücadelesinin geliştirilmesi için, faaliyetin her alanında sorumluluk üstlenerek çalıştı. Birleştirici, fedakâr ve paylaşımcıydı. Gençlik yıllarından itibaren devrimci mücadele ve örgütlenmenin geliştirilip güçlendirilmesi için çalışmayı hayatının öncelikli işi olarak gördü. Zor koşullara, sert dönemlere tanıklık eden yaşamı boyunca, ömrünü adadığı mücadelesini bilimle, sanatla, edebiyatla ve insan ilişkilerindeki nezaketiyle bütünleştiren örnek bir devrimci oldu. (HABER MERKEZİ)