Dayanışmayı kampüsümüzde ilmek ilmek örüyoruz

Meriç YALÇINKAYA

İstanbul Üniversitesi

Kadınların haklarına yönelik saldırıların yoğunlaştığı bir dönemden geçiyoruz. Kısa bir süre önce İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ndeki bir güvenlik görevlisinin faili olduğu tacizler silsilesi, okuduğumuz veya çalıştığımız kurumlarda bile güvende olmadığımızı bize bir kez daha hatırlattı.

Cezasızlık politikaları şiddeti körüklüyor

Bu ardı arkası kesilmeyen, her geçen gün artan taciz vakalarının sebepleri hakkında neler düşündüklerine ilişkin İletişim Fakültesi’nden (İLEF) kadın arkadaşlarımızla konuştuk. Radyo, TV ve Sinema’dan Sena diyor ki, “Vakalarının bu derece artış göstermesinin en büyük sebebi; taciz, tecavüz ve kadına yönelik şiddet gibi eylemlerden sonra failin cezasız kalabilmesi, yaptırımların yetersiz olması ve yerinde uygulanmamasıdır. İstanbul Sözleşmesi’nin yürürlükten kaldırılması, 6284 sayılı kanunun uygulamada işlevsiz hale getirilmesi ve kadın beyanının esas alınmaması bu cezasızlığın hukuki sebepleridir. Bir diğer sebep ise tacize uğrayan bir kadının savcılığa başvurması durumunda adres bilgilerinin faile iletilmesi ve mağdur kadının korunmasına yönelik herhangi bir önlem alınmamasından dolayı kadınların, tacizcilerini şikâyet etmekten korkmasıdır.” Diğer bir sıra arkadaşımız Gülfem ise aynı soruyu şu şekilde yanıtlıyor: “Hukuk sistemindeki eksikliklerden dolayı gerektiği şekilde cezalandırılmayan suçlular ve belli bir noktadan sonra toplumun taciz vakalarını ‘normalleştirmesi’ her geçen gün taciz vakalarının artmasına sebep olmaktadır. Bu durumda da sürekli tehlike ve tedirginlik içinde olan sadece kadınlar değil, toplumun tamamıdır.”

Çözüm birlikteliğimizde yatıyor!

Peki kadınlar olarak tacizlere karşı nasıl önlemler alabiliriz? İLEF’li Kadınlar (İletişim Fakülteli kadınların dayanışma ağı) ve diğer kadın birliklerinin bu husustaki önemi nedir? Sena’nın görüşleri şu şekilde: “Almamız gereken ilk önlem, birlik olmaktır. Tanıdığımız veya hiç tanımadığımız birinin tacize uğraması durumunda omuz omuza vermeli ve hakkımızı aramalıyız. Kadın, kadının sesidir. Bu tür taciz olayları üniversitemizde de her daim gerçekleşiyor, bu yüzden kampüsümüzde etkin bir CİTÖK için dayanışmayı büyütmemiz gerekiyor. İLEF’li Kadınlar ve üniversitemizin farklı fakültelerindeki diğer kadın birlikleri; herhangi bir yönelim, siyasi görüş, etnik kimlik vb. fark etmeksizin her kadını çatısı altına alan birer mekanizma. Biz burada kadının kadına ihtiyacı olduğu her an birbirimize destek olmak ve mücadele vermek için bulunuyoruz.” Gülfem, “Kadınlar olarak birlik olmamız gerekiyor. İLEF’li Kadınlar ve diğer kadın birlikleri bize yan yana gelebileceğimiz bir alan sağlıyor. Ayrıca söz konusu oluşumların bizim için en ulaşılabilir ve güvenli birlikler olduğunu da söylememiz gerekir.” diye belirtiyor.

Arkadaşlarımızın da altını çizdiği bu kadın birlikleri tam olarak nedir? Bu birlikler, kadınlar olarak kitlesel bir mücadele örmeye her zamankinden daha fazla duyduğumuz ve ihtiyacın üniversitelerdeki yansıması olarak kadın öğrenciler tarafından kurulan ve faaliyetlerini de yine kadınların üstlendiği kolektif kadın birlikleridir. Amaçları haksızlıklara karşı dayanışma, yardımlaşma ve göğüs germe erdemini gösterebilme cesaretini kadınlara aşılamaktır. Tüm kadın öğrenciler için ulaşılabilir olabilmesi bakımından fakülte fakülte kurulup faaliyet gösterir.

Haklarımızın ayaklar altına alındığı bu dönemde herkesin kendi fakültesindeki kadın birliğini büyütme amacı gütmesi, tabiri caizse bir görev olarak önümüzde durmaktadır. Bizi bekleyen bir 8 Mart süreci var. Biz bu önemli günde tüm kadın birlikleriyle alanlarda olacağız, olmalıyız. Unutmamalıyız ki taleplerimizi ancak kitlesel bir mücadele zemininde gerçekleştirebiliriz. Bu sebepten her kadın arkadaşımızdan beklentimiz, birliklerine sahip çıkması ve bir başka kadın arkadaşının daha koluna girerek kendiyle beraber alanlara taşımasıdır. Bu işin bir başka formülü bulunmamaktadır.