Koç yönetimi yüzlerce işçinin ekmeğiyle oynuyor

Bir grup Beko işçisi
Kocaeli

Merhaba Evrensel okurları. Arçelik (Beko) Çayırova Kampüsünde çalışan işçiler olarak çalıştığımız işletmede yaşadığımız sıkıntıları aktarmak istedik. Koç yönetimi 2022’de aldığı kararla, Beko Çayırova İşletmesini Manisa’ya taşıyacağını açıkladı. Bu sürecin 2024’ün aralık ayında sonlanacağı beyan edilmesine rağmen 2025’in mart ayına uzatıldı.

İş yerinde özellikle son dönemde yaşadığımız sorunlar artık dayanılamaz bir boyuta geldi. Yaptığı işten kaynaklı kimi zorluklar yaşayan ya da meslek hastalığı olan arkadaşlarımızın performansları düşük bulundu, Türk Metal yöneticilerinin iş birliğiyle bu arkadaşlarımıza Manisa’ya gitmeyeceklerine dair belgeler imzalatıldı. İmza atmak istemeyen arkadaşlarımız işten çıkarıldı. Manisa sürecine olumlu bakıp gideceğine dair beyanda bulunan arkadaşlarımızdan götürülmek istenmeyenler yine bilinçli olarak performansları düşük gösterildi. Haklı sebeplerle gitmek istemeyen arkadaşlarımız 96 saatlik iş arama hakkından ya mahrum edildi ya da iş bulup gitmek isteyen arkadaşlarımıza hakları verilmedi.

Manisa süreciyle birlikte çalışma koşullarımız daha da ağırlaştırıldı. Özellikle yazın soğutucular, kışın ısıtıcılar çeşitli bahanelerle genelde çalıştırılmadı. Şu an üretim hattında iki üç kat giyinerek çalışıyoruz. Yemeklerimiz tatsız tuzsuzdu, şimdi hepten yenilmez hal aldı. Özellikle üretim hatlarında iş güvenliğine ve ergonomik çalışma koşullarına aykırı şekilde çalıştırılıyor, itiraz ettiğimizde ya savunmamız alınıyor ya da tehditlere maruz kalıyoruz.

Manisa’ya gidilmesi ile ilgili bize defalarca kağıtlar imzalatılıyor. Kararını olumlu yönde değiştiren çoğu arkadaşlarımızın kararı, gerçeği yansıtmayan bahanelerle kabul edilmiyor. Eşleri ile birlikte fabrikada çalışan arkadaşlarımız var. Bu arkadaşlarımızın bir kısmı birlikte götürülmeyeceği için gitmekten vazgeçti.

Ayrıca Manisa’daki fabrikamızda Whirlpool firmasından kalan ve Vestel Fabrikasından gelen iş arkadaşlarımızla Manisa’ya giden arkadaşlarımız arasında saat ücreti farkı var. Bunu dile getirdiğimizde bir şey yapamayacaklarını söylüyorlar. Tuhaf olan ise sözüm ona bunun sendika başkanı tarafından bilinmiyor olması. Bir de farklı illerdeki Koç firmalarına gitmek isteyen ya da giden arkadaşların destek paketinden muaf olması ayrı bir mağduriyet.

Fabrikada sendika yöneticileri ve insan kaynakları sürekli aklımızı karıştırmak için bir oyun içinde. İnsan kaynakları müdürü tarafından yapılan son konuşmada, dava açanların işe iade davasını kazansa bile Manisa’ya ya da başka yerlere gönderilmeyeceği, dava sonuçlanana kadar tazminatlarımızı, Koç Vakfındaki paramızın verilmeyeceği yönünde tehdit edildik. Bu sözler şube başkanının yanında söylendi.

En son fabrika içi il sınırları içerisinde başka pozisyonlarda yer olmadığı için 28 Mart 2025 tarihinde iş akdimizi feshedeceklerine dair bildirimde bulunup zorla imza attırmak istediler. Peki gerçek öyle mi? Tabii ki hayır. Fabrika içinde ve başka yerlerde eleman açığı olan bölümlere daha önceden belirlenmiş. Yönetime ya da sendika yönetimine yakın kişiler biz haberimiz yokken yerleştirildiler. Fabrikada bazı bölümlerdeki çalışmanın haziran-temmuz ayına kadar uzatıldığı söylenmesine rağmen, bunun doğruluğunu sorduğumuzda söylemler birbirini tutmuyor. Buralarda kalacak arkadaşları ise sevgili sendika başkanımız, kendisi belirleyeceğini söyledi. Liyakat bunun neresinde?

Pandemi döneminde canımızı ve ailelerimizin hayatını riske atarak çalıştık. Bantlarda göstermelik önlemler alınarak yan yana üç vardiya çalıştırıldık. Kaybettiğimiz arkadaşlarımız oldu. O koşullarda üretim rekorları kırdık. Biz hakkımız olanı istiyoruz. Biz emeğimizin karşılığını istiyoruz. Bizler toplu olarak avukatlar aracılığıyla ara bulucu sürecini başlattık. Buradan olumlu bir cevap alacağımızı zannetmiyoruz. Bu süreci mahkemeye taşıyacağız, umarız haklı olan taraf kazanır.