Bugün bizi buluşturan ortak özlemlerimiz

Zehra

Marmara Üniversitesi

Marmara Üniversitesi’nde giderek öğrenci temsilciliklerinin işlevsizleşmesinin, kulüplerin baskılanmasının, öğrencilerin bir araya gelebileceği alanların daraltılmasın sonucu olarak birlikte hareket etme deneyimimiz az, evet. Ancak Galatasaray Üniversitesi ve ODTÜ ile başlayan boykot çağrısının ülke geneline yayılması, İstanbul Üniversitesi’nin yaptığı çağrıyla üniversitelerin buluşması ve barikatları aşması bize birlikteliğimizin gücünü hatırlattı.

Bugün geçtiğimiz dönemeçte Marmara’da boykot kararını bir forumla aldık. Boykot komitesi kurduk. Öğrendiklerimizle mücadeleyi büyütmeye, direnmeye devam edeceğiz. Birlikteliğimizi güçlendirmenin önünde duran engelleri görmek ve bunlardan sıyrılmanın yollarını bulmak da bugün Marmara’da direnişimizi sürdürebilmenin kritik adımlarından biri.

Taleplerimizi yansıtan sloganlarla kazanacağız

Kampüste ve eylemlerde sıkça “Türk’üz, Türkçüyüz, Atatürkçüyüz” sloganları atarak, Gençliğe Hitabe ve Andımız okunduğuna şahit oluyoruz. Bu milliyetçi söylemleri, örgütlü tek bir kamp olarak değerlendiremeyiz. Kendini milliyetçi olarak değerlendiren gençlerin de milliyetçilikle kurduğu ilişki değişiyor. Ancak ortaklaştıkları bir nokta var: Bizi güçlendirmeyen ve bölen pozisyonları. Örneğin Başıbüyük kampüsünde “Hükümet İstifa” sloganına eşlik etmekten çekinen birçok öğrenci İzmir Marşı okuyarak islamcı milliyetçilikten ayrıştığı için siyasi bir duruş, direniş sergilediğini düşünüyor. Milli marş okumak, bayrak dışında döviz kabul etmemek üzere planlanan bir yürüyüş bir itiraz veya bir talep barındırmadığından politik niteliğini yitiriyor. Oysa kazanmamızı sağlayacak şey taleplerimizi yansıtan birleştirici sloganlar olacaktır. Göztepe’de edindiğimiz deneyimle mücadelemizi Başıbüyük’e sıçratabiliriz.

Taleplerimizi kazanana kadar direnişe devam!

Birçok öğrencinin burs veya kredi olarak aldığı KYK 3000 TL, ev kiraları ödenemez halde. Bunun dışında kampüsümüzün şehir merkezinden dağın başına taşınması, yemekhane ve kampüs koşulları hepimizin ortak problemi. Bizi meydanlarda, kampüste buluşturan gücün yaşamlarımızın, dertlerimizin, özlemlerimizin ortaklığı olduğunu unutmadan hareket etmek, forumlarda öne çıkardığımız talepleri elde edebileceğimiz bir rota belirlemek, bayramdan sonra tekrar bir araya gelmek, taleplerimizi kazanana kadar boykotu sürdürme hedeflerini önümüze koyarak direnişimizi güçlendirmeli ve büyütmeliyiz.