Unutma, birleşe birleşe kazanabiliriz!

Genç bir işçi

Kayseri

Küçük bir atölyede tespih yaparak ekmeğimi kazanmaya çalışıyorum. Öncelikle tüm ezilen işçilerin 1 Mayıs İşçi Bayramı’nı kutlarım. Bahsetmek istediğim konu çoğumuzun da yaşadığı zorluklardan biri olan asgari ücret. Yaşam şartlarının düşük olması beni okulumdan etti, hayallerimi çaldı. Çalışma hayatına girebilmek için okuldan ve hayattan vazgeçmek zorunda kaldım. Biz 5 kişilik bir aileyiz, bizim evde okuyan küçük bir kız kardeşim var, lisede okuyor. Ben okuyamasam da onun okuması için çalışıyorum. Babam bir fabrika işçisi, yani emekçi bir ailenin çocuğuyum. Şu an yoksulluk sınırı 76.922 lirayken asgari ücret neden 23.615 TL? Bunu sormamız lazım.

Geçinemiyor, üstüne şiddete uğruyoruz

Birçok aile bu yüzden yoksullukla ve açlıkla boğuşuyor. Ben 16 yaşında tam gençliğimin baharında patron zulmünün içine düştüm. Yaşıtlarım eğlenirken ben çalışmak zorunda kaldım. Benim gibi birçok aile var. Onların da çocukları benden daha küçük yaşta çalışmaya başlamak zorunda kalıyor. Çok düşük ücretlerde çalışıp emeğinin karşılığını alamıyor. Fabrikalarda, atölyelerde zorlu hayat şartlarında mücadele etmeye çalışırken bir diğer yandan mobbinge uğruyoruz. Dayak yiyoruz, hor görülüyoruz. Hangi genç istemez ki arkadaşlarıyla gezmeyi, tatil yapmayı, beraber vakit geçirip hayatın tadına varmayı? 1 Mayıs bizim gibi genç ve çocuk işçilerin de bayramı. Bu bayramda alanlarda olup mücadele vermeli, taleplerimizi dillendirmeliyiz. 1 Mayıs’a örgütlü bir şekilde katılmalıyız. Zamanında bizden öncekiler nasıl haklarını kazandıysa, biz de aynı şekilde mücadele etmeliyiz! Bugün önümüzde aydınlık bir gelecek olmasa da güzel günler yakındır. Bu güzel günlere olan inancımızı kaybetmemeliyiz. Gelin 1 Mayıs’ta taleplerimiz için bir arada alanda bulunalım, hakkımızı savunalımSPOT: